İkisi de belli bir süreliğine hayatının anlamını, ötekinin hayatında buluyor. Yakında ikisinin tek bir hayatı olacak. Anlamdan yoksun, ağır ve kayıtsız bir hayat, gelgelelim bunun farkına varmayacaklar.
"Her sabah gibi bir sabah, durgun ve bomboş ..
Geçmişte, başka sabahlar olmuştu: her şeyin yeniden başladığı sabahlar ..
Artık başlangıçlar yoktu, yeniden başlanacak, girişilecek bir şey yoktu."
s.93]
Jean Paul Sartre, Yaşanmayan Zaman
Aile denilen şey bu işte, yaşamın boyunca ilişiğini kesemezsin; çiçek hastalığı gibi küçücükken bir tutuldun mu, ölünceye kadar izlerini suratında taşırsın.
"Çıkmak, herhangi bir yere gitmek istiyorum. Gerçekten kendi yerimi bulacağım, içine yerleşeceğim bir yere... Ama benim yerim diye bir şey yok; ben fazlalığım."