Deprem oluyordu. İnsanlığın o güne kadar örmediği şiddette bir deprem.
Sayfa 8Kitabı okudu
Şampanyalı Kavun
Olgun bir kavunun tepesi kesilir ve ortasından oyularak içi çıkarılır.
İçindeki çekirdekler ayıklandıktan sonra kavun ufak parçalar halinde doğranır ve tekrar kabuğunun içine doldurulur.
Üzerine tepesini kaplayacak kadar sek şampanya ilave edilir. Kavunun tepesi de üzerine kapatılarak buzdolabında soğutulur ve öylece servis yapılır.
Değişiklik için biraz kiraz veya başka meyve şekerlemesi de katılabilir. Fakat kavunun tabii kokusu ve lezzetini en iyi şekilde ortaya çıkaran yukarıdaki tariftir.
"Savaş sona erdikten sonra dünyada artık her şeyin düzeleceğini sanıyor musun? diye sormuştu annesi ona.
Sayfa 168Kitabı okudu
Çok iyimser ve kedersiz olmaya çalıştık. Gerçekte ise üzüntümüzden neredeyse ağlayacaktık.
Sayfa 159Kitabı okudu
Johannes Mario Simmel
"Valerie Steinfeld babamı niçin öldürdü? Meerswald niçin öldürüldü? Babam niçin toplulukları öldürecek şeyler hazırladı? Bu onun görevi miydi? Mantığı çalışmıyor muydu?"
"Bunun çeşitli nedenleri vardır, hatta bazıları biyolojiktir de." Groll çayını yudumladı. Geceleri evde çalışması gerekirse çok çay içerdi. "Her şey insanın, maymun gibi tırnakları ile değil de elleri ile kavga etmesiyle başlar. Sadece küçük çocuklar kavga ederken karşısındakini ısırır. İnsanlar elleri ile kavga ettiği sürece, birbirlerini öldürmediler. Sonra bazı insanlar sopalar ve taşlarla kavga etmeğe karar verdiler. Bu silahlarla önce hayvanlara, sonra da birbirlerine hücum ettiler." Sigaranın külü, Groll'un kucağına düştü. Bunu görmedi bile. "Böylece insanların ilk silahları sopa ve taşlar oldu. Sonra her şey gelişti. Ok ve mızraktan, tüfeğe, uçak bombalarına, kıtalararası füzelere, mikrop bombaları ve basil zehirlerine ulaşıldı. Düşmanlar birbirlerine her geçen gün daha çok uzaklaşma fırsatını buldular."
Sayfa 529 - Altın Kitaplar _ 1973
Johannes Mario Simmel
"Kriz geçirmesi yakındır." diye düşündü Groll. Kadının gülüşü asabını büsbütün bozdu. İnsan doğuştan böyle işte; sonradan olma hiçbir şey yok. Bütün araştırmalar bunu gösteriyor. Şimdiye kadar bu odada kriz geçiren binlerce kişi oldu. Hep aynı şey. Buz devrinin mağarada yaşayan insanıyla şimdiki insan arasında gerek psikolojik ve gerekse fizik bakımından hiçbir fark yok. O zamandan bu yana sadece kültür yönünden ilerleme kaydedilmiş. Ama insan, yine aynı insan.
Doğuştan meydana gelen davranışlar hep aynı.
Heyecanlar, o zamanın heyecanlarından farksız.
Ya akıl? Ah, zaten...
Sayfa 56 - Altın Kitaplar _ 1973
