Önceki kış tanıştığımız kitaplıkta birbirimizden ayrıldık. Ben ödleğin tekiyim; mektup bekleme sıkıntısı çekmemek için ona adresimi vermedim.
Sayfa 43Kitabı okuyor
Yalnızlık bana acı vermiyor: İnsanın kendisini ve kendi davranışlarını hoş görmesi zaten yeterince zor.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Şiir, onu gerçekleşen bir olayın öyküsü olarak değil de çok güçlü bir isteğin dışa vurumu gibi algılarsak güzeldir.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Birisi öldüğünde neler duyarsak onları duydum bende: daha yakın olmamaktan duyulan artık yararsız bir pişmanlık. İnsan ölülerle konuşurken onların ölü olduğunu unutuyor.
Sayfa 79Kitabı okudu
Yalnızlık bana acı vermiyor: insanın kendisini ve kendi davranışlarını hoşgörmesi zaten yeterince zor .
Sayfa 59Kitabı okudu
Tanrısal Bilgelik’in çizdiği planın bilinçli ya da bilinçsiz uygulayıcısı olmayan tek bir kişi yoktur.
Sayfa 60Kitabı okuyor
Zaman kadar, dünün, bugünün, geleceğin, tüm zamanların ve hiçbir zamanın bu sonsuz dokusu kadar gizemli başka bir şey olmadığını kaç kez söylemişimdir kendi kendime.
İnsan bir şey düşünür ama başka şey çıkar.
Öykünün şimdi, ancak şimdi başladığını duyumsuyorum. Daha önce yazdığım sayfalar, tüm yaşamımın inanılmaz, belki de tek olayının gerçekleşmesi için rastlantının ya da yazgının gerektirdiği koşullardan başka şey içermiyorlarlar.
Yaşlanmakta olduğumun ayrımındayım: Yeniliklerin beni ilgilendirmemesi ya da şaşırtmaması bunun en kesin belirtisi; belki de bu, yeniliklerin hiç de yeni bir yanı olmadığını, eskilerin az buçuk birer değişimi olduğunu düşünmemdendir.
Zaten söylediklerimiz her zaman kendimize uymaz.
Irmağın bana zamanı düşündürmesi kaçınılmaz bir şeydi.
Unutulmaz olayların unutulmaz tümcelere gereksinmesi yoktur.
Sözcükler ancak ortak bir deneyim var olursa anlam kazanırlar.
Dönüş yolculuklarının gidiş yolculuklarından daha kısa geldiği dikkatimi çekmişti.