Biz öldükten sonra neler olduğunu kimse tam olarak bilmiyor, dedi Hayalet göğüs geçirerek. Eğer bilseydik farklı farklı şeyler söyleyen ve her biri haklı olduğunu düşünen bunca din olmazdı.
Ben daima ölümden sonra da yaşamaya devam edeceğime inanmıştım. Bu elimden alınabilir miydi? İnsanın ruhu öldürülebilir miydi?
Kim halka göz kulak olacak? Kim onları tehlikelerden koruyacak? Kadınların ve çocukların sokaklarda, kaldırımlarda güven içinde, tehlike korkusu olmadan gezebilmelerini kim sağlayacak?
Alice’in gözlerinde görebilirdiniz. Hep tam ortada olmuştu; ne tam olarak iyiydi ne de kötü. Ama bu hepimiz için böyle değil miydi? Hiçbirimiz mükemmel değildik.
Şuraya bak evlat! Ne görüyorsun?"
"Kulenin üst kısmına uzanan basamaklar..."
"Evet evlat, basamaklar... Hem de bir sürü! Şimdi bu basamaklardan yukarı çıkacağız, öyle değil mi? Yaşlı kemiklerimin sızlamasına rağmen en üst kata ve bizi bekleyen ışığa ulaşana dek bu basamaklardan tek tek çıkacağız, işte hayat bundan ibarettir.
