"Beni dehşete düşüren ve aynı zamanda da bana acı veren şey, direnmeyi hiç denememiş olmam."
- sizi öldürmelerine izin vermeyeceğim
+ hepimiz öldürüldük. öyle uzun zaman geçti ki, bunu unuttuk.
Kabil' de sevinçler en büyük günahlar arasında sayıldığından, bir başkasından herhangi bir teselli beklemek yararsız. Hem zaten, kabalık ve akıl almazlıklardan oluşan, az görülür şiddette bir dizi savaşın kanını emdiği kaotik bir dünyada, koruyucu evliyaları tarafından yüzüstü bırakılmış, cellatlara ve kargalara terk edilmiş ve en ateşli duaların bile sağduyuyu geri getiremeyecek gibi göründüğü bir dünyada hangi teselliden söz edilebilir ki ?
Tarihini halk meydanında idam etti, sokak adlarını korkunç ateşlerde kurban etti, binalarını dinamitlerle toz yığını haline getirdi ve kurucularının düşman kanında imzaladığı yeminleri bozdu. Bugün Kabil'in düşmanları, kendi öz evlatları.
Sayfa 84 - Kırmızıkedi - Kasım - 2015Kitabı okudu
Bir ölüm cezası kararı verildiğinde gözyaşları bile bir işe yaramaz. Bu durumlarda, derin derin düşünmek için hapishaneden iyisi yoktur. Yani susulur. Özellikle de bir infazın arifesinde.
Sayfa 119 - Kırmızıkedi - Kasım - 2015Kitabı okudu
"Kimse yağmurların mucizesine, ilkbaharın büyüsüne, özellikle de güzel bir yarının şafağına inanmıyor..."
Recm- kitle psikolojisinin etkisi
-Fahişenin biri meydanda recmedildi. Kan isteyen soysuzlar kalabalığına nasıl karıştım bilmiyorum. Bir kasırga tarafından yutulmuş gibiydim. Ben de ilk sıralarda olmak, iğrenç yaratığa yakından bakmak istiyordum. Taş seli dişi şeytana yağmaya başladığında, kendimi birdenbire yerden taş alıp ona atarken buldum. Çıldırmıştım Züneyra. Nasıl yapabildim? Tüm hayatım boyunca, bir vicdani retçi, inancı gereği savaşa karşı çıkan biri olarak gördüm kendimi. Ne tehditler ne de vaatler elime silah alıp ölüm saçmaya ikna edebildi beni. Düşmanlarım olmasını kabulleniyordum ama kim olursa olsun birine düşman olmayı yediremiyordum kendime. Ve bu sabah Züneyra, sırf kalabalık çığlıklar atıyor diye ben de çığlıklar attım, sırf kan istiyor diye ben de istedim. O andan beridir de artık tanıyamaz olduğum ellerimden alamıyorum gözlerimi. Gölgemden kurtulmak, davranışımdan uzaklaşmak için sokaklarda yürüdüm; her sokak köşesinde, her yıkıntının dönemecinde bu yoldan çıkma anıyla burun buruna geldim. Kendimden korkuyorum Züneyra, dönüştüğüm adama hiç güvenim yok artık.
SORAYA'YI TAŞLAMAK...
Kaskatı kesilmiş hali taşlayanları iyice galeyana getiriyor; dönmüş gözleri ve salyalar akan ağızlarıyla daha da kan dökücü kesiliyorlar, sanki azap süresini uzatmak için kadını diriltmeye çalışır gibiler. Toplu histerileri içinde, dişi şeytanın cinlerini kovarak aslında kendi iblislerinden kurtulduklarına inanmış bu insanlardan hiçbiri her tarafı kalbura dönmüş bedenin saldırıları artık hissetmediğini, kurban edilen kadının, yarı gömülü bir halde, hiçbir hayat belirtisi göstermeksizin tıpkı akbabalara fırlatılmış korkunç bir çuval gibi serilip kaldığını fark etmiyor.
Anamız ağlaya ağlaya huzur kavramını yitirdik sonunda.
Kıskıvrak bağlanmış adam dizlerinin üstüne çöktürülmüş. Bıçak, boğazını kesmeden önce parıldıyor. Sıralarda, tek tük alkışlar cellatın ustalığını kutluyor. Kanlar içindeki beden bir sedyeye fırlatılıyor; sıra bir sonrakinde !
Sayfa 142 - Kırmızıkedi - Kasım - 2015Kitabı okudu
Şansının farkında olmayan biri asla sevgiyi hak etmez.
Orta Dünya İlmihali
Bugün değişen ne, Atik? Hiçbir şey, kesinlikle hiçbir şey. Elden ele dolaşan aynı silahlar, sergilenen aynı suratlar, havlayan aynı köpekler ve gelip geçen aynı kervanlar. Hep bu şekilde yaşadık biz. Kral gitti, yerine başka bir ilahi güç geldi. Armalardaki alametler değişti belki ama yolsuzluklar hep aynı. Kendimizi aldatmayalım. Anlayışlar yüzyıllar önce nasılsa öyle. Ufukta yeni bir çağın belireceğini umanlar boşa zaman kaybediyorlar. Dünya dünya olalı beri, bununla yaşayanlar ve buna inanmayı reddedenler var. Bilge kişi, olayları nasılsa öyle gören kişidir. O durumu kavramıştır.
Sen de kavramalısın.
"Şeriatın uygulamasını sinekleri kovdukları elleriyle selamlayarak ve cellatların gülünç çabalarım kutsadıkları aynı hareketle pöstekileri süpürerek halk infazlarından büyük zevk alacak olan saygıdeğer davetliler."
Afgan toprakları savaş alanları, arenalar ve mezarlıklardan ibaret sadece. Dualar mermilerin öfkesinde bölünüyor, kurtlar her akşam durmadan uluyor ve rüzgar, çıktığında, dilencilerin yakınmalarını kargaların gaklamalarına terk ediyor.