Saçma Sapan Bir Şey!
Sıradan görünen bir yolculuk.
Hafiften senkronize olarak her yönden gelen horultu sesinden anlayabildiğim kadarıyla yarısı uyuyan yolcular ve benim gibi yolculuğu açık gözlerle bitirmeye ant içmişcesine uyanık bir kaç kişinin fısıltısıyla sıradan , sıkıcı görünen bir otobüs yolculuğu.
Otobüsün arka kısmında , yanımda koltuğuma kadar taşarak beni
saat kaç?
Kabuslarına uyanan bir insan
Uykusuzluğu bağlamış gözlerine
Düşüncelerinin konuştuğu yerde
Sırra çekilmiş siyah bir perde
Gökyüzüne yapışan yıldızlar
Kanıma karışan nefret
Nefes aldıkça yaşlanmak
Artık yeni insanları sevmekte güçlük çektiğin yaşlara geldiğinde, daha az müşkülpesent ve muhtemelen daha cesur olduğun yaşlarında bir yolunu bulup çok sevmeyi başardığın birini havaalanına bıraktıktan sonra, o dev ayrılık makinesinin kapısından çıkıp birkaç saat önce birlikte geçtiğiniz yollardan, bu defa tek başına elin kolun bomboş dönerken
Artık Olsan da Bir, Olmasan da Bir
Artık görünmüyor mevsimde hüzün
Bulutlar bir garip rüyaya dalmış
Ufukta güneşi ağlatan yüzün
Bir mülteci gibi tenhada kalmış
Toprak yandı gülüm ,çeşmeler zehir
Şimdi bilsen de bir, bilmesen de bir
****
Kaç kere çağırdım seni öteden
Turnalar uçurdum gittiğin yere
Bin parça eyledin kalbimi neden
Ruhum bir başına düştü göklere
Bana tebessümle bakıyor
Nefesimin kesildiğini hissediyorum. Evden kendimi zar zor attım dışarı. Denizin temiz havası iyi gelir sanmıştım içimdeki acıya.
Mavi daha bir aldı içimi, başım dönüyor.
Gözlerimi sola çevirir çevirmez, biraz uzaktaki o küçük kızın, elindeki rengarenk uçan balonları gökyüzüne bıraktığını görüyorum. Oysa alındığında ne çok mutlu etmişti onu
Zübeyde’nin çıkardığı onca gürültünün arasında başka bir ses daha duydum. Sanki birisi yerin altından koşuyordu. Büyük adımlarını attıkça ayağımın altındaki toprak titredi. Arkamı döndüm. Yine o karaltı geçti, gitti. Geçerken ağzından bir şey düşürdü. Düşen şey orada, öylece, karanlığın içinde daha karanlık bir parça olarak kaldı. Mezarlık
Sayfa 13 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
