Bana ait seslendirmeler:
Şarkılar:
__________________________________________________
1-Erdem Ergün-Alma Ahımı-#192876979
2-Eylem Aktaş-Yüreğimden Tut-#192748101
3-Mümin Sarıkaya-Ben Yoruldum Hayat-#193217157
4-Kenan Doğulu-Tutamıyorum
Ankara'da Sıradan Bir Düğün
Oturduğum masadan sıkılan gözlerle etrafı izliyorum. Klasik bir salon düğünü işte. Etrafa kısık gözlerle bakıp, bekar oğullarına kız arayan anneler, etrafta koşuşturan çocuklar, uzun süredir görüşmüyoruzlar, niye hiç aramıyorsunlar, sen niye aramıyorsunlar. Ben aramasam sormasam arayacağın soracağın yoklar, çok güzel olmuşsunlar, kıyafetin
Offffff offfff...
Şu son günlerde etrafıma bakıyorum ve sadece Terörist Yahudilerden, İsrail'den değil kendi insanımdan da soğuyorum. Biz ne zaman bu kadar merhametsizleştik? Hani lafa gelince Büyük Türk milletiyiz, şanlıyız, onurluyuz her zaman mazlumun yanındayız falan. Ne bu ırkçılık? Ne bu aman yesinler birbirlerinicilik? Ne bu ataları bize zamanında ihanet etmişticilik? Yazık ki ne yazık. Dönüp bakıyorum insanlığımızı yitirmişiz, kimiz biz? Neyiz? Bi dönüp vicdanlarımızı sorgulayalım rica ediyorum. İşin artık dini boyutunu da geçtim hastaneler bombalanıyor, kaçış yolları bombalanıyor, evler zaten bombalanıyor. Senelerdir süren bir durum bu sadece hamas yüzünden başlayan bir güvenlik sorunu değil. Biz senelerdir Filistin'de olan katliamları izliyoruz. Yeter diyoruz yeter.
Bir dönün dininizi değil
İnsanlığınızı sorgulayın artık.
Bugün suskun kalırsanız, yarın konuşacak yüzünüz olmaz.
Yoruluyorum...
Yoruldukça kitaplara kaçmayı tercih ediyorum. Aslında bir kaçış olmaktan çıktı bu... Kendini bulma çabasının, arayışın vücut bulmuş haline döndü. Her kitap başka şeyi sorgulatıyor bana. Sorgulatmalı, düşündürmeli zaten kitaplar. O zaman o kitap sizi diğer kitapların üzerine çıkarır (sorgulatmayan kitapları sevmeyişim hep bundan). Misal insanların kesinlikle güvenilmez olduğunu, herkesin menfaati için yaşadığı bir dünyanın eşiğinde olup bitenleri görüyorum... Sonra gerçek sevgiyi aramanın boşuna uğraş olduğunu, gerçek sevginin planlarla değil tesadüfen karşına çıktığını hatta en güzel sevginin bu olduğunu yine hissediyorum çünkü okuduğumu hissetmeyi seviyorum... Sonra o uzak ülkenin hayalini kuruyorum; sevgisizlik kol gezmiyor, çocukların yüzünde kocaman bir gülümseme (çünkü biliyorum ki bir yerde çocuklar mutluysa oradaki herkes mutlu...), dünya artık menfaat dünyası değil... Neyse neyse çok kurmayalım bu hayalleri sonra gerçek dünya(!) İnsanın yüzüne kötü çarpıyor...
Duygu Macit
ANNSEN II
Merhaba yalnızlığım, yine gideceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annem gibi hiç değişmemişsin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden uzaklaşıp
izlerken üşütmüyor artık karın yağışı
Annsen, sonunda baş başayız.
dipnottakiler
ANNSEN III
Merhaba yalnızlığım, yine gideceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annem gibi hiç değişmemişsin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
Namaz
Namazda huzurdayız ama kimin huzurunda durduğumuzdan gafiliz. Bunun için ikâme edilen bir miraç değil namazlarımız;aradan çıkarılan bir borç gibi.
Ah bir anlasak,namaz seccadeyi serdiğimiz anda değil,selam verip seccadeden kalktığımız anda başlar.Bu idrak, böylelikle bizim iki namaz arasında geçen vakitlerimizi de kulluk şuuruna yükseltir. Namazın
ANNSEN lV
Merhaba yalnızlığım, yine gideceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annem gibi hiç değişmemişsin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
ANNSEN Vl
Güle güle kalabalığım, yine geleceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annsen gibi hiç değişmemiştin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı.
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
ANNSEN
Merhaba yalnızlığım, yine gideceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annem gibi hiç değişmemişsin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
dipnottakiler
ANNSEN V
Merhaba yalnızlığım, yine gideceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annem gibi hiç değişmemişsin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
Okunması Gereken İslami 100 Fikir Kitabı
Çağ ve İlham-I-II-III-Sezai Karakoç
İnsanlığın Dirilişi-Sezai Karakoç
Diriliş Neslinin Amentüsü-Sezai Karakoç
İslam'ın Dirilişi- Sezai Karakoç
Bu Ülke-Cemil Meriç
Mağaradakiler- Cemil Meriç
Kültürden İrfana- Cemil Meriç
İdeolocya Örgüsü- Necip Fazıl Kısakürek
Batı Tefekkürü ve İslam Tasavvufu- Necip Fazıl Kısakürek
Müslümanca Düşünme
An geliyor son kez konuşuyoruz sevdiğimiz insanla veya sarılırken bilmiyoruz son kez elini tutabildiğimizi. Zaten birisi gelip uyarsa, dese ki ‘son kez görüyorsun onu.’ çok farklı olabilirdi. Hayat işte, ister kader de ister seçimler de. Bu yaşıma kadar öğrendiğim bir şey varsa o da sevdiklerin tek tek gidince yalnızlığı biraz daha sevdiğimdir. Bu yüzden sevmekten korkar olduk belki de. Bu yüzden kendimizden bile kaçmalar. Her kaçış kitaplara biraz daha sığınış oldu. Geleceği veya an’ı aramıyorduk çünkü, tek aradığımız geçmişe dair yüzümüzde tebessüm oluşturacak ufak bir anı. Anılar içerisinde bir hayat kuruyorum, ihtiyacım yok güvenebileceğim veya sarılabileceğim insanlara.
Değiş (-tiril)iyor ve dönüş(-türül)üyoruz.. Varoluşsal sancılarla boğuşurken bir şeylere anlam yükleme isteğimiz belki de yaşama istencimizin bir tezahürü aynı zamanda ölüm korkusunun da. Bir sürü benlik içerisinden her gün bir seçimi giyinirken, yaşam boyunca hangisinin hüküm süreceğine verdiği savaş ile geçiyor bu serüven. Kaçış yolu olarak da seçilen bu münzevi hayatta, ne yaşam denen şeyin içindeyiz ne de büsbütün dışındayız. Bildiğim şey kimse bir şey bilmeden yaşamak denen ipin ucunda asılı.