Yeni Diyalektik
_Tanrı, ilk ateisttir. Ateistler
_Tanrı, ilk masondur. Masonlar
_Orospu çocuğu. Marques de Sade
_Herkesin tanrısı kendine benzer. Yamyamların tanrısı bir yamyam; savaşçıların tanrısı bir savaşçı; hırsızların tanrısı hırsız; aşıklarınki de aşk tanrısı olacaktır. Ralph Emerson
_Trakyalılara göre tanrı, sarışın ve mavi gözlüdür. Öküzlerin elleri
Diyalektik 2 – Şeref, Bilgelik, Sanat
*_Düşünce_
_Buda: Her şey düşüncedir. Ne düşünüyorsak o oluruz. Bize düşüncelerimiz şekil verir. Hepimiz düşüncelerimizden doğarız. Bu dünyayı yaratan, zihnimizdir. Bu dünyayı bir hava kabarcığı, bir serap gibi düşün. Dünyayı böyle gören kişiyi ölüm görmez. Biz, içselliğimizin meyvesiyiz. İçimizde ne varsa biz oyuz. Bizi biz yapan zihnimizdir.
Hayat kısa bir aralık, ufak bir aydınlık.
En güzel vakitler de bile içimizde bir darlık.
Geriye baktığımızda hep bir pişmanlık.
Sahi böyle mi olur yaşanmışlık ?
Severiz elbet duygularımız da varlık.
Temelini atmadığımız her şeyin sonunda,
Halimizden okunur bir yıkıklık.
Sahi neden kadere bu kızgınlık ?
Elinde vardır sade bir dua insanın,
Şöyle bir düşünelim:
Nar tanelerini teker teker yerli yerine yerleştiren Allah, beni de hangi gönle yerleştireceğini bilir. Sen iman et, gerisini Allah'a bırak.
Ya da olmuyor mu? Çok mu zorlandın? Şöyle deseydiniz keşke:
"Ne yaparsan yap, olmaz bazen. Ama o
kadar güzel olmaz ki, ancak bu kadar güzel olmazdı dersin ve aklına gelir: 'Kadere iman eden, kederden emin olur."
"Vesveseyi bırak!
Ne kadar işin, arzun, dileğin varsa, hepsini kaza ve kadere teslim et.
Kendi nasıl isterse öyle iş gören, Allah'a bırak ve bekle. Telaşı terk et, ıstırabı üzüntüyü kaldır. Murat yolu kendi kendine görünür. O yola düşersin. Aç kal kimseye söyleme! Dertlerini, yoksulluklarını, ıstıraplarını, söz haline geçirme melekler bile duymasın.
Derdin olursa Hak ile konuş. Her şeye yeter. Sefalete düşersen vakur ol... Sabret; Hakka bile ellerini istek için kaldırma yalnız Hamd için kaldır. Allah seni, senden iyi bilir. Hakta erimek, dünyada budur."
Dr. Münir Derman Hz.
Hayat kısa bir aralık, ufak bir aydınlık.
En güzel vakitler de bile içimizde bir darlık.
Geriye baktığımızda hep bir pişmanlık.
Sahi böyle mi olur yaşanmışlık ?
Severiz elbet duygularımız da varlık.
Temelini atmadığımız her şeyin sonunda,
Halimizden okunur bir yıkıklık.
Sahi neden kadere bu kızgınlık ?
Elinde vardır sade bir dua insanın,