”Benim adım Ayaz. Kafam fena halde bozuk. Hiddetim şiddetimi besliyor, şiddetimse beni dünyaya karşı daha da sinirlendiriyor.
Bu dandik hayatı benim ağzımdan dinlemek istersen kitabın kapağını aç, yoksa kitabı bırak ve bas git..!” diyor kitabın arka kapağında komiser Ayaz....
Kafam Bozuk; Bildiğimiz klasik polisiye değildi bana göre.
Bence kitap post-modern bir tarzda yazılmış.
Her ne kadar hayal ürünü denilse de güzel ve zekice göndermeler de vardı. Ki alabilen okur için.
Kitabın bir yerinde yazar zeki okur istediğini bile belirtmiş. “Sen anla kardeşim ben içine serpiştirdim” diyor kanımca.
İçinde bolca felsefe ve psikolojik tahliller, toplumsal mesajlar barındırıyor.
Hele kadın-erkek ilişkisi hakkındaki baya sağlam tüyoları var yazarın.
Sonunu tahmin ettim fakat gidişatı farklı ters köşe yaptı.
Sanki devamı olacakmış izleni mi de verdi bana.
Tavsiye eder miyim diye sorarsanız eğer; Kitap, sıkıcı değil, akıcı,anlaşılır ve sorgulayıcı.
Her ne kadar bana göre pek polisiye tadı olmasa da. Polisiye sevenlerin beğeneceğini düşünüyorum. .
.
.
Evet, bizi biz yapan doğrularımız var ya hani, hah işte onları hiç bir şey için ve hiçbir kimse için yitirmeyelim. Kişinin kendine olan saygısı ve özgüveni çok önemli. Gülüşünüzü ve ışığınızı hiçbir zaman, enerji vampirleri ve negatif insanlar için soldurmayın lütfen.
Sevgiyle kalın hoşçakalın
.
.
