" Kanaatkârlık, mutluluklarından sarhoşa dönenlerin müstahak oldukları küçümsemeye ve hasede uğramak korkusudur: bu, irademizin kuvvetiyle yersiz bir övünmedir; en yüksek mertebedeki insanların kanaatkârlığı ise talihlerinden üstün görünmek isteğinden başka bir şey değildir."