Akşamının soğuğuna, İstanbul’un, üzerine karanlık bastıran daracık sokaklarına kendimi atıp da. Aklımı ve kalbimi onun yanında bırakıp evimin yolunu tuttuğumda. Denize düşmüş kandiller, yıldızlar, kalpler ve nilüferler arasında dönerken başım; efendim, dedim, benim efendim. Biri seni bana helal'ü hoş etmeli. Bildiğim bütün güzel isimlerle O’na dua ettim..