"Ebeveynler, çocuklarının iyi olma durumlarından sorumludur.
Eğer sorumluluk almazlarsa, bu ihmal olur. Buna rağmen, birçoğumuz diğer yetişkinlere çocuk gibi davranıyor ve onların düşünce ve kararlarını kontrol etmeye çalışıyoruz.
Genellikle bunu yapmaya çalışır ve başarısız oluruz.
O zaman bunu neden yapıyoruz?
Kendi üzerimize almış olduğumuz, diğerlerini sırf onların iyiliği için değiştirme görevi, bizim en iyisini bildiğimiz varsayımından kaynaklanır."
Doğa, hiçbir hüsranın olmadığı bir hayat yaşamamıza izin verseydi, bugün olduğumuz kadar güçlü olmazdık. Hüsrana tahammül etmek zordur, ancak başarımızı değerli kılan şey de budur.
... "Birçok insan önceliği kendilerine vermeye alışık değildir, ancak kendimize oncelik tanımak tamamen uygun olandır. Bunu yaptığımız için bencil olmuyoruz. Bencillik, bizimle başlar ve biter; kendimizle ilgileniriz ve geri kalan herkesi boş veririz. Bu, kendini korumadır; yani: Ben kendimle ilgileniyorum, bu yüzden başka kimsenin yanında olamam. İyi birnes, anne, baba, evlat, kardeş, arkadaş/çalışan olmak için, önce kendi ihtiyaçlarımızla ilgilenmeliyiz. Kendini koruma, oksijen maskemizi önce kendimize takmaktır, Böylece etrafımızdakilere yardım edebiliriz.
... "Herkesin gerçeklik algısı, kendi gerçeğidir. Doğru ya da yanlış, iyi ya da kötü üzerinde anlaşmaya varılmış bir şey yoktur. Sadece kisisel tercihlerimiz ve bireysel zevklerimiz var." ...