" İmkânım yoktu" deme.
Kendine doğruyu söyle.
" Üşendim" de...
" Tembellik ettim" de...
" Canım istemedi" de...
" Yapmak içimden gelmedi" de...
Ne dersen de, ama "imkânım yoktu" deme.
Unutma, iman en büyük imkândır. İmanı olanın imkânı tükenmez.
İmanın makarrı olan yürek bitimsiz bir güç merkezidir.
Göz ferini, diz dermanını, yumruk fermanını yürekten alır. Tıpkı kaslara komuta eden sinir sistemi gibi...
Başını dik tutan kasların değil, o kasa komuta eden beynindir.
Yumruğunu havaya kaldıran pazuların değil, o pazulara komuta eden beynindir.
Gittinse, ayağın değil yüreğin götürdüğü için gittin.
Gitmedinse, yüreğin yetmediği için gitmedin.
Yaptınsa, elin erdiği için değil aklın erdiği için yaptın.
Yapmadınsa, elin ermediği için değil yüreğin yatmediği için yapmadın.
Gördünse, gözün oldugu için değil, dahası baktıgın için değil, gönlün olduğu için gördün. Eğer gözü olan herkes görseydi, bunca "bakarkör"ün varlığı nasıl ve neyle açıklanırdı?
Görmedinse göz olmadığı için değil, hatta "göz bakmadığı" için de değil, "gönül bakmadığı" için görmedin.
Tıpkı yapmadıklarını gönlün olmadığı için yapmadığın gibi.
İmkanım yok deme!
Yapacağı işte Allah’ı hesaba katmayanlar besmelesizdirler. Besmeleli olanlar, yaptıklarını O'nun sayesinde, O'ndan aldıkları yetki ve güçle, O'nun yardım ve desteğiyle yaptıklarının bilincinde olanlardır.
O'nu yanında bilen kimseye muhtaç degildir, O'nsuz olanın kimsesi yoktur.
imkanım yok deme!
Allah var, O yar. Gerisi olmasa ne çıkar?.. alıntı