Hayatta olma bilinci kendini daha güçlü bir şekilde hissettirir geceleri , ölümün varlığı da öyle. "Yaşamın anlamı " geceleri duyumsanır ve sorgulanır. Kimse bunu öğle yemeği sırasında tartışmaz. Yaşam , gecenin konusudur.
Sonra kendini bıraktı ve çocuklar gibi ağlamaya başladı.Umarsızlığına , korkunç yalnızlığına , insanların acımasızlığına , Tanrı'nın acımasızlığına , Tanrı'nın yokluğuna ağlıyordu.
Denizler ötesine giden kişi yalnızca iklimi değiştirmiş olur, aklını değil.
Okur Takip Önerileri
İnsanın en kötü yalanı, kendine karşı olanıdır.
Göz göze bakışıp da önce kimin dayanamayıp gözlerini kaçıracağını sınayan oyunlara benzer biçimde, kimin sessizliği bozacağı üstüne bir iddiaya girmiş gibiydik . Ama bilmediği şey, benim bu oyunu sonsuza kadar sürdürebilecek olmamdı.
İnsanın biyolojik fonksiyonlarına aşırı bir anlam yükleme çabası içindeyiz . Çünkü hiçlik zor geliyor.
Hayatı herhangi bir şeyle kıyaslamak istersek onu saatte yüz kilometre hızla metronun içinde savrulmaya benzetebiliriz–öbür uca vardığımızda saçlarımızda tek bir toka kalmaz! Tanrı'nın ayaklarının dibine çırılçıplak fırlatılırız!Postanede mektup kutusunun deliğinden içeri atılan ambalajlı paketler gibi tepetaklak düşeriz çirişotu tarlalarına.Yarış atlarının kuyrukları gibi geriye savrulur saçlarınız.Evet bu,hayatın hızını ifade ediyor sanırım, sürekli boşa harcananları ve onarılanları;bütün bunlar öylesine sıradan, öylesine gelişigüzel ki ...
Aman tanrım, hayatın gizemi bu ; fikirlerin kesin olamaması!
Hafif adımlarla yürüyerek , dünyada gülümseyerek dolaşanların içlerindeki iyilik nasıl da güzeldir!
Dizlerinin üzerine çökersem , ritüelleri yerine getirip eskinin maskaralıklarına uyarsam, size tapmış olurum , tanımadığım insanlar , size ; kollarımı açarsam , seni kucaklarım , seni kendime çekerim —aziz dünya!
Hayat bir kemik kadar çıplak.