Büşra Kaya
@kayabuusraa
Güneş değil inandım,serçeler başlatıyor sabahı.
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
1995
81 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ne gülünç düşünmek üç dört günlük
Bir dinlenmeyle insan kendinden
Yine alacaklı çıkabilir
Ben yalnızlığımı gözlerim gibi taşıdım
Ağaçtan maviden denizden uçar
Kendinden uçamaz kuş
Okur Takip Önerileri
Yapılan yıkılır; doğan ölür; hiçbir şey baki kalmaz. Bütün bunlar dünyanın fani oluşuyla ilgilidir.
Altın ateşte, insan mihnette belli olur. Büyük belalara, büyük insanlar dayanabilir. Bir hadise göre kazanılacak sevabın büyüklüğü katlanılan belanın ağırlığı nispetindedir.
Günümüzün insanı mekânsız bir kuştur artık. Hangi dala konacağı belli olmaz.
Nerede karnı doyarsa oraya yuva yapar, sesini-rengini kaybetmiştir.
Rüzgar yok, dallarda hareket yok, güneş şehrin üzerine abanıyor, şehrin üzerinde griden kahverengine doğru uzanan bir bulut. Bulut değil sis. Bir yaz öğle sonu yaşanıyor. Bitkin, tatsız, isteksiz. Saatin tik-takları duyuluyor. Saat bizi bugünden yarına taşıyor. Bunu anlayan var mı?
Yaşamadan ölebilirdim ama ölmeden yaşayamıyorum.
Evlerinin biraz aşağısında bir dere var. Çağıltısı hiç dinmiyor.
Dere: Hep gidiyor ama hep orada. Tam Rıfat'a göre, yani hep gitmek ama hep aynı yerde kalmak.
Mektubun son cümlesini yazmadan önce Rıfat'a kendisine iyi bakmasını söylüyordu sevgilisi. "Biliyorum" diyordu, "Yine kitaplara gömüleceksin, sayfalarında ikimize rastlama ihtimalinin peşinden giderek deli gibi kitap okuyacaksın ve bu sana iyi gelecek. Senin iyi olduğunu bilmek bana yeter. Beni merak etme."
Balkonları hiç anlamamıştır,
evler
Bu dorukta, kalabalıkların üstünde diyebildiğim, yörem sensizlik olurdu. Her şey sensizlikti aslında. Sen dediklerim, en sensizliklerimdi. Bozkır ama, bir bozkır sendi bana. Genişlikti, bitmezlikti, kopmuşluktu, ıraklıktı. Ölü evli,ölük insanlı kentten, güve yeniyi yaşamalardan utanmışlıktı.
Her insanın,gün gelip de düşüp parçalanmaktan kendini güçlükle alıkoyduğu bir uçurumu vardır.
Yüzün ki korkular verir bana ne zaman yüzümü tutsam yüzüne.
Biliyor musun sen bir şiirde bir satırsın ilk sözcük
Beyaz bir gül
Beyaz bir gül ne kadar beyaz olursa
O kadar
Ne kadar suysa bir su
O kadar