Kâzım Karabekir'in Erzurum'da bulunan hepsi yetim ve öksüz 6 bin kişilik Gürbüz Çocuklar Ordusu'ndan sadece bir kare.
Bir ara açtığım ama kullanmadığım blog sayfamdan
Çoğunu okumadım sağdan soldan derledim:
Aşkın Şehidi - Ahmet TURGUT (Bozkırın Sırrı Türk Peygamber romanını öneririm)
Aşkın Elçisi - Ahmet TURGUT
Aşkın Secdesi - Ahmet TURGUT
Farkındalık...
Bugün medyada 29 Ekim görüntülerini izlerken İzmir Marşı çalıyordu. ‘Öksüz yavruları bağrıma bastım’ derken, bunu acaba ne kadar idrak edebiliyoruz diye düşündüm. Sonra da bir yazıya denk geldim; Savaş yılları, babalar askerde, dönerse gazi dönüyor, çoğu da dönmüyor. Anneler yanmış tarlalardan buğday tanesi toplayıp, evlat karnı doyuracak kadar çaresiz. Anadolu’ya, Ankara’ya, İstanbul’a sonra da İzmir’e, akın akın çocuklar geliyor. Yetimler, öksüzler. Alabilen, kapısını açabilen, herkes bir yetimi bağrına basıyor. Mustafa Kemal’in 9 manevi evladı vardı. Kazım Karabekir’in ise 4 binden fazlaymış, bunu yeni okudum, bilmiyordum. Karabekir Paşa ‘Yetim Babası’ diye anılıyordu ve çocukları evlat edindiğinde kendisi daha baba bile değilmiş..
İzmir Marşının ‘O’ bölümünü şimdi daha iyi anlayarak dinliyorum. Her bir cümle geçmişten bugüne mesajlar veriyor.
Hiçbir şey öylesine söylenip bestelenmemiş, hiçbir şey laf olsun diye, cümle kurulsun diye değil...
10) ÇOCUK DAVASI
Çocukların dünyaya açılan ilk kapısı evleri, insanlara açılan ilk kapıları ebeveynleri, ilk öğretmenleri de anneleridir.
Çocukken alınan eğitim, elde edilen davranışlar balmumuna basılmış gibi iz bırakır.
Sağlam çocuklar yetiştirmek bozulmuş yetişkinleri duzeltmekten kolaydır demiş Dostoyevski. Ben de nerde bir çocuk lafı açılsa aklıma