Bitti.
Sanki kitap değil de hayat bitmiş,
Çevirdiklerim sayfa değil de hayatın günleriymiş gibi...
Gitti.
Giderken beni bıraktı geride. En son Martin'in ardından böyle bakakalmıştım. Oysa ne diyordu rahmetli Erdal Tosun, "Vedalaşmak asıl kalana değil, gidene koyar." Öyle olmadı işte. En çok bana koydu bu gidişler. Varlıklarından
Çok doyurucu bir inceleme olmuş kaleminize sağlık. Evet Hikmet’in onlarca Hikmetten oluşmasına tanıklık ederken bizdeki suretlerimizle yüzleştik. Unutulmayacak bir kitap Tehlikeli Oyunlar, tüm okurlar tarafından anlaşılabilmesi umuduyla.
Bazı kitaplar çok zorlar ama tadı hep damakta kalır. Her cümlesi ayrı bir düşünce yolculuğu ve kendini tartma hissi veriyor bana Oğuz Atay kitaplarının.
Grimaldi, insanın beynini kendi iradesiyle çöp kutusu hâline dönüştürdüğünü yeterince büyüyemediği için öğrenememiş herhalde.
Belki de, çöp kutusuna dönmemek için hiç büyümemek en iyisidir...
Güzel bir bakış açısına sahipsiniz ama herkesin bilinç ve iradaye sahip olduğunu düşünmek oldukça iyimser geliyor bana. Yorumlarınız için teşekkür ederim.