Avram Kardiner’in işaret ettiği gibi, “hiçbir kültür bir duyguyu yasaklayamaz ; sadece gereksiz duygulara yol açan koşulları yaratabilir ; kabul edilebilir duyguların bastırılmasını sağlayabilir ; veya onun tezahür etmesini etmesini yasaklayabilir. Geri kalanı bireyin sorunudur.”
ve hayat geçti. öyle çabuk geçti ki onu duymuyordum bile. hayat da durmaksızın ilerliyordu.
böylece de bir şeyi keşfetmeye başladım. maurice’nin hep bir gün başıma geleceğini söylediği bir şeyi. babamla dost olmaya ve evimi sevmeye başladım. bir çocuğu büyütmenin güçlüğünü düşünmeye başladım, hele öz oğlunuz değilse ve çok erken uyanmış, şaşırtıcı duyarlıkta bir çocuksa. yine de, aramızda bir duvar vardı. doğal olarak benim tarafımdan yaratılmış bir duvar.