a.
@kendihalim_de
şimdilik yürüyorum, elbet bulurum bir yerde kendimi.
Lisans
124 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Beraber, hep beraber, yaşarken ve ölürken…
Sayfa 406Kitabı okudu
“Beni seveceksiniz değil mi? Zaten beni sevmemek mümkün olmayacak… Ben sizi o kadar seveceğim, seveceğim ki nihayet siz de beni seveceksiniz.”
Sayfa 109 - Can YayınlarıKitabı okudu
Eğlenmek… O hakikatte hiçbir şeyden eğlenmezdi. Eğleniyor görünürdü, onun için eğlenmek eğleniyor görünmek demekti. Bütün gülüşlerinin, eğlenişlerinin altında saklı bir can sıkıntısı vardı…
Sayfa 94Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Eğlenmek… Bu kelimenin manası da Behlûl’de tebeddüle uğramıştı. O hakikatte hiçbir şeyden eğlenmezdi. Bütün eğlence yerlerine koşardı, bütün gülünecek şeyleri arardı, ihtimal herkesten ziyade gülerdi fakat eğlenir miydi? Eğleniyor görünürdü, onun için eğlenmek eğleniyor görünmek demekti. Bütün gülüşlerinin, eğlenişlerinin altında saklı bir can sıkıntısı vardı ki onu daima bir zevkten diğerine sevk ederdi.
Sayfa 94 - Can YayınlarıKitabı okudu
Gülünç bir halde bulunduğumu anlıyorum, bilmem niçin birçok şey söylemek istiyorum da hiçbirini söyleyemiyorum.
Sayfa 164 - Can Yayınları
Ağlayamadı, diyemedi; gözlerinden fışkırmaya hazır duran o yaşlar, ağzından taşmaya hazır olan bu sözler, Saniha’nın, hayatın zorluklarına üstün gelmeyi doğduğu günden beri öğrenen bu zavallı genç kızın son bir direnciyle dile getirilmedi.
Sayfa 102 - Can Yayınları
Ne olduğunu, bu işittiği şeylerin, o hissettiği hallerin neye işaret ettiğini anlamıyordu.
Sayfa 67 - Can Yayınları
Ne olduğunu, bu işittiği şeylerin, o hissettiği hallerin neye işaret ettiğini anlamıyordu.
Sayfa 67 - Can Yayınları
Ben seni ne kadar sevdiğimi başka kadınları gördüğüm zaman anlıyorum…
Sende bir şey var, öyle bir şey ki hiçbirinde rastlamıyorum... Öyle bir şey ki işte bütün endişelerim senin yanında yok oluyor. Ruhuma bir şifa, bir huzur geliyor! Dudaklarını gözlerime dokundurduğun zaman bütün canımın koşa koşa gelip toplandığını, orada sana kavuşmaktan mesut olarak kaldığını hissediyorum. En çok da şimdi bana öyle geliyor ki ben dünyada senden başka hangi kadını alsaydım hiçbirisiyle senin gibi olamayacaktım; senin gibi böyle samimi, ruhuma kadar, böyle canıma kadar samimi…
Sayfa 4
Güçlü bir rüzgâr esecek olsa, bedenim havalanıp dünyanın en uç noktasına kadar gidiverir herhalde, diye düşünüyordum.
Sayfa 9Kitabı okudu
Bir şeyler yanlış, dedim içimden. Sakinleşerek düşünürsem her şey yoluna girecekti mutlaka. Düşünmeliydim. Sakinleşerek, yavaşça düşünmeliydim. Bir şeyler yanlıştı. Bir şeyler yanlıştı. Fakat yanlış olan neydi bilemiyordum…
Sayfa 88Kitabı okudu
Sonra ağlamaya başladım. Ağlamaktan başka bir şey yapamıyordum. Gözyaşlarım sel olup akmaya başlamıştı sanki. Tek başıma, bu küçük kutunun içine kısılıp kalmış halde hiçbir yere gidemiyordum.
Sayfa 90Kitabı okudu
İnsanlar böyle değişiyorlar işte, dedim içimden. Fakat bu değişimi kimse anlamıyor. Hiç kimse fark edemiyor. Benden başka kimse anlayamıyor. Açıklasam bile, onlar anlayamazlar herhalde. İnanmaya bile çalışmazlar. Diyelim inandılar, benim neler hissettiğimi asla tam olarak ayrımsayamazlar. Onlar, beni kendilerinin varsayımlardan oluşan dünyalarını tehdit eden bir unsur olarak görürler yalnızca.
Sayfa 86Kitabı okudu
Oysa ben, dedim içimden, hem gece hem gündüz çalışabilirim. Ne de olsa uyumaya ihtiyacım yok.
Sayfa 843Kitabı okudu
Zifiri karanlık, uzayın kendisi gibi derin, çaresizlik hissi yüklüydü. Yapayalnızdım. Bilincim yoğunlaşıyor, genişliyordu.
İstesem, o uzayı iyice derinliklerine kadar görebileceğime dair bir his vardı içimde. Fakat görmemeyi seçtim. Henüz erken, dedim içimden.
Eğer ölüm böyle bir şeyse ben ne yapabilirdim acaba? Eğer ölüm, sonsuza dek uyuşup kalarak, bu şekilde sürekli zifiri karanlığı izlemekse?..
Sayfa 81Kitabı okudu