Nasıl biliyorsan öyle düğümle zamanı.
Bütün ölümleri gör, Birini evlat edin kendine.
Oysa sen, boş bir ka bın taş darası, Yine de denkleştirip gidiyorsun hayatı.
Tuzağa yem, hançere bağ oluyorsun.
Zehire katıyorlar seni, şair ne duruyorsun?
Gemilere bin, trenlere atla, Kimsenin umursamadığı, hiçbir işe yaramayan Kaldır şu gereksiz tanıklığı ortadan.