"Keşke hep çocuk kalsaydık da, en büyük yaramız dizimizde ki yara olsaydı"
Şimdiii. Ey rûhu yorgun olanlar.
Cemal Süreya'nın da dediği gibi çocuk kalsanız en büyük yaramız dizinizdeki yara olurdu. Ama çocuk değilsiniz ve ruhunuza görünmez yaralar elbet açılacak. Bazısı ömrümüzden ömür alacak, bazısının derinden izi kalacak. Ama her adımda ilerletecek sizi. Ders verecek. Hiç mi olmadı bu dünya imtihan dünyası gülüp oynamaya gönderilmedik demeyi öğretecek size. O sebeple kendinizi heba etmeyin. Yarının ne olacağını da siz bilemezsiniz. Ansızın bütün kartlar yeniden dağıtılıverir, hayat mucizelere gebedir.
Selametle...