Katherine Rundell, ilk kez okuyorum ve kesinlikle sonuncusu olmayacak. Rundell, bir çocuk kitabı yazarı ve bana sorarsanız, bu tip “minik bir deneme” kitabını yazabilecek en doğru yazarlardan biri.
“Neden Çocuk Kitapları Okumalıyız?” sorusu, bu yol itibariyle oldukça çocuk kitabına uzandı elim. Kindle sayesinde, karşıma çıkan pek çok bıcırık edebiyatını okudum, okumaya devam ediyorum. Bir gün sizlere arşivi de göstereceğim. Bu soruya herkesin vereceği cevaplar, elbette envai çeşitte olacaktır, benim de öyle.
Çocukluk, biraz da elimizden alınan, bizden çalınan ve ne kadar yaşarsak yaşalım, içinden zorlu kopartılıp gerçekliğe atıldığımız bir cennet bahçesidir, tabii hatıralarımıza göre. Sanırım çocuk klasikleri de okuyunca, o kapıyı tekrar tekrar aralamışız gibi hissettiriyor. Dokusu, kokusu ve hayali dahi, elimizden kayıp giden o güzel günleri hatırlatıyor.
Kitabı okumanızı önereceğim, hatta çocuk klasiklerine okumaya başlamadan evvel okunursa, daha da faydalanabilir içinde verdiği salıklardan. Geçen gün kaybettiğimiz 2020 Nobel’li yazar Luis Glück’ün şu sözleriyle incelemeyi bitirmek yerinde olur: “Dünyaya bir kez çocukken bakarız, gerisi hatıradır.”
