Ey Rabbim'in altı günde yarattığı muhteşem şahaser!
Bırak yoruluyorum artık, dokunma bedenime yeter.
Denizler üstüme geliyor, fırtınalar gönlümde eser.
Nefesim yetmiyor, toplanıyor ağır ağır mahşer.
Karanlığı sevmiyorum, görünmüyor kötülükler.
Artık acı veriyor bana, o mel'un kötüler.
Güvenemiyorum, gözlerim kapanıyor bu sefer.
Sanki etrafımda yoktur hiç kimseler.
O kadar kalabalığın içinde derin bir hiçlik!
Hemde ne hiçlik be, insanlıktaki kirlilik,
Bir darbe de onun verdiği lanet bir pislik.
Adını koyamıyorum, tarifsiz bir sefillik.
Yazdıklarım bir isyan değil, haşaaa!
Sadece kendi kendimi avutuyorum bu hayatta.
Kandırmak mı desek, kör olmak mı yoksa,
Tarif edemiyorum, konuşuyorum işte kendi namıma.
SULTAN KORKMAZ