ÇADOR / Murathan MUNGAN
❗️Anısı kendinden uzaklaşmış kuytu derinlikler..
❗️Yalan herkesin gerçeğe bir şey eklemesiyle ortaya çıkar.
❗️Evli çiftler, dünyanın neresinde olursa olsun, hep yavaş adımlar ve düşmüş omuzlarla ağırdan alarak dönerler evlerine. Çünkü, onları neyin beklediğini bilirler.
❗️En sağlam sınırlar ölülerle yapılandır.
❗️En kötü yabancı çeşidi, bir
Bi Dünya Kitap grubu vasıtası ile tanıştığım çok değerli Canan Hanıma bu güzel hediyeleri için çok teşekkür ediyorum.Kütüphaneme eklenen değerli ve anısı olacak olan kitaplar:)))
Daha nicelerine:)))
Canaokumalar♥️
https://1000kitap.com/bidunyakitapgrubu♥️
Ruhi Su - Türk Halk Oyunları
seherceyolculuk.blogspot.com/2021/09/ruhi-su...
*
Sunu
*
Bir söz vardır, bilinir: ''O güzel insanlar, o güzel atlara bindiler, gittiler.'' Ruhi Su da o güzel insanlardandı işte. Yalnız güzel de değil, yüce gönüllü, sevdiği türküler kadar yalın ve duru üstelik.
*
Sevdiği türküler, dedim. Türkü her
Çocuklarda en büyük korkulardan biri ‘kıtlık’mış.
Bu hiç geçmiyor bence. Sürekli ihtiyacımız olmayan yeni şeyler almamızı başka nasıl açıklarız? Bolluk istiyoruz. Yarın bir gün kimsenin bir şeyi kalmazsa, bizde depo dolu olsun. Ben de toplamışım. Her şeyden toplamışım. İyisiyle kötüsüyle. Para kazandıkça, gerekli gereksiz almışım. Bir etek daha,
Liseye giden kız kuzenim sınıftan bir arkadaşına doğum günü için 2 cilt olan bir kitabın 1.cisini hediye ediyor. Kendisi iki kitabı da okumuş, çok da beğenmiş. Neyse veriyor kitabı arkadaşına beklediği tepkiyi alamıyor tabii ilk başta, arkadaşı düz bir surat ve kuru bir teşekkürle geçiştiriyor ama bizimki umudunu kaybetmiyor, araya yaz tatili giriyor. Tatil bitince bizimki soruyor kıza heyecanlı heyecanlı "ee okudun mu, nasıl beğendin mi?" diye. Bekliyor ki ikinci kitabı sorsun, nerde, ne oluyo falan diye merak etsin 😅 Garibime "evet okudum" diyip geçiştirmiş😔 Kuzenim anlatırken " Keşke kıza bir kutu kola alsaydım, her gün içiyor, kesin daha mutlu olurdu" dedi.. Bu da ona ders olmuş bir daha hakettiğine emin olmadan kimseye kitap almam diyor.. neden bilmiyorum ama bu anısı benim içimi parçaladı 😭
Kalite sayıyla değil, anıyla belirlenir.
Hani şiirler vardır, seviyoruz ya, dinlemeyi, okumayı...Filmlere merak salmışızdır, izlemeden duramayız. Bir de müzikler vardır, tekrar tekrar, silbaştan dinkediğimiz. Doyamadığımız. Ama nasıl seviyoruz...İlk kiminle başladı bu tutkumuz? Bize o şiiri sevdiren hangi ses? O filmi ilk kim önerdi, hangi parçanın anısı var gönlümüzde? İşte tam da önemli olan bu.
Her parçanı dinlediğimde, her şiire kulak verdiğimde yorumlarını okurum. Evet, "dinlerken yorum okuyanlar"danım ben de. Bazen yorumlarda yazılır ki; "Keşfedilmesin de, kalitesi düşmesin. Bizim olsun, bize kalsın." Ne kadar bencilce geliyor değil mi kulağa? Aslında, ne kadar mânidar... O kadar değerli ki..Değerini bilmeyenler üzer diye korku var bu sözde. Bizim bize ayırdığımız şiirleri, şarkıları önce bütün dünya duysun isteriz. O kadar çok sevrriz ki, paylaşmadan edemeyiz. Ama bir gün gelir, bir yer vardır ki, oraya ulaştığında, en değer verdiğin sesi, filmi, kitabı, en çok sevdiklerinle paylaşırsın.
İşte tam da bu yüzden, neden böyle bir kitap kimse tarafından bilinmiyor? Neden bu şiiri okuyan ses keşfedilmiyor değil de, dinleyenlerine bakman gerek. Severek mi dinliyor? Anlam yükleyerek mi izliyor? Benimseyecek kadar her satrında gözyaşı bırakarak mı okuyor?
Elbet bir gün hakeden hakettiği değeri alır. Ama hakedenlerle yola devam etmek de önemli. Bazı nadide eserler çok çok sonradan gün yüzüne çıkarlar.
Kitabsever
Kitap içerisinde okumaktan en haz aldığım hikaye "Yolcunun Kitabı"yken en üzücü anısı olan hikaye ise bence "Güvercin Avlayan Martı"ydı. 🕊
Gece doğdu sonunda,
Hesap kitap tutmadan.
Her odamda gözyaşı,
Penceremde anısı gizli.
Güneş doğunca ufuktan,
Her derdimi unutsam.
Duvarımda resmi,
Yastığımda kokusu gizli.
siir1bey
