28 Şubat'tan Şemdinliye Derin Çeteler
Ömer Lütfi MeteSözler ve Alıntılar
Daha önce de açıklamaya çalıştım, pek çok yerde dile getirdim; 28 Şubat gecesi direnen bir başbakan görüntüsü verecek bir 
Necmettin Erbakan kahraman olurdu. Sadece halkın, özellikle de toplumun yüzde 70'ine yakın ezici çoğunluğunu oluşturan sağ kesimin gözünde kahramanca bir konuma gelirdi. Daha da önemlisi, kendisine karşı olan, hatta kendisinden nefret eden kesimin bile gözünde derinden derine saygın bir hale gelirdi. Erbakan'ı ülkesi için çok tehlikeli ve zararlı bularak şiddetle nefret eden bir komutan bile başbakanlık makamının haysiyeti adına kararlı bir direniş sergilemesi halinde ona saygı duyardı. Ne var ki Erbakan o geçmişi ile bu tür bir kahramanlığa müstahak değildi. Allah, böyle bir geçmişe böyle bir şan ve izzet nasip etmedi. O gece Erbakan MGK'dan çıkıp basına bir açıklama yapsa ve, "Bu komutanlar siyasete karışıyorlar. Resmen idareye el koymaya kalkışıyorlar. Ben şimdi derhal kararname hazırlatıyorum. Doğruca köşke götüreceğim ve bu komutanların hepsini görevden alması üzerine cumhurbaşkanından onayını alacağım. Eğer Süleyman Demirel bunları imzalamazsa istifa edeceğim" deseydi, Türkiye'nin kaderi değişirdi. Türkiye de siyaset anlam kazanırdı. Şimdi siyasetçi zurnanın son deliği olmaya mahkûm. AB sürecinde bu biraz değişti, ama yine de Türkiye'de başbakan aslında devletin baş muhasebe müdürü konumunda.
Necmettin Erbakan o gece imzayı atmasa ne olurdu? Senaryo nasıl işlerdi?
Çok şey değişirdi, ama bu beklenemez bir şeydi. Bazıları küçük bir ihtimal tanıyarak Erbakan'ın rest çekmesini ummuşlardı. Fakat şahsen böyle bir ihtimale hiç pay tanımamıştım. Zira Erbakan'ı 1970'li yıllardan beri dikkatle takip etmeye çalışıyor, siyaset çizgisini ve mizacını biliyordum. Tanıdığım bu kişilikten asla kararlı bir tepki beklemiyordum. Gerçi Erbakan'ın çok önemli ve hatta kutsal bir zat olduğuna inananlar buradaki teslimiyetçi tavrını dahi hayra yorup kerametle açıklayabilirler.
Ama çakallar dua etti diye atlar ölmezler.
Türkiye'nin önde gelen holdinglerine haraç kesebilen mafya lideri hiç işitilmiş bir şey midir? Asla böyle bir şey olmaz. Neden olmaz? Bu holdinglerin sahipleri dünyanın en cesur insanları oldukları için mi mafya oniara yaklaşamaz? Hayır, bunlar devlet çarkını herkesten hızlı şekilde harekete geçirebilir ve kendilerine sataşan mafyacıyı anında derdest ettirir de ondan! Kısacası mafyanın dişi bunlara geçmez! Neden geçmez? Çünkü mafya daima devletin içinden birilerinin desteği ile ayakta durur, yol alır. Oysa bu devlerden birine, mesela Koç'lara diklenmeye alkışan, mesela, "Şu büyük ihaleye girme, bizim adamımız alacak" demeye yeltenen bir mafya adamına devletin içinden hangi babayiğit yol verebilir?
Ya ortaksındır, yani mahsus mağdur karakteri oynuyorsundur, ya da benimsemişsindir darbe rolünü. Eğer asla darbeyi benimsemiş değilsen, dünyadan habersiz, gafil, aciz, hukuksuz, dirayetsiz, yetersiz, hasılı Başbakan olamayacak kadar çapsız yahut yüreksiz bir adamdır.
Şöyle söyleyeyim: küresel sermaye, şimdilik küresel çetelerin en zengin ve en güçlü olanıdır. Kimdir bu çetenin reisleri, birtakım gizli örgütlerin iplerini ellerinde tutarak dünyanın her yanındaki yönetici seçkinlere hükmeden çok büyük finans kuruluşlarının vatansız patronları... Bunlar belli büyüklüklere kadar herkesin serbest piyasa şartlarında kendi küçük krallığını kurmasını, şirketini veya şirketler topluluğunu geliştirmesini izlerler.
Küresel sermaye, imparatorluklar gibi kaba kuvvet de kullandırır. Onun vurucu gücü şu veya bu gizli servis olabilir. Bazen sıradan kiralık katilleri ve mafyayı da kullanabilir...