33 Kurşun Gönderileri
33 Kurşun kitaplarını, 33 Kurşun sözleri ve alıntılarını, 33 Kurşun yazarlarını, 33 Kurşun yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Tarih silinmiş, tarih susturulmuş, tarih unutturulmuş…
Hayır, tarihi yeniden yazmayacağım. Tarihi yeniden yazanlar olacaktır. Ben yalnızca, on yıllardan bu yanadır kanamakta olan bir yarayı deşiyor, bir acıya dikkat çekiyor, bir borcu ödüyorum…”
'biz kendi insanlarımızı nasıl öldürebiliriz?'
İfade özgürlüğü demokratik bir toplumun zorunlu temellerinden birini ve toplumun ilerlemesi ve her bireyin özgüveni için gerekli temel şartlardan birini teşkil etmektedir.
Her durumda, kitap yazmak bir terör eylemi ile eşdeğer tutulamaz.
Ahmed Arif
Yiğitlik inkar gelinmez
Tek'e tek döğüşte yenilmediler
Bin yıllardan bu yan, bura uşağı
Gel haberi nerden verek
Turna sürüsü değil bu
Gökte yıldız burcu değil
Otuzüç kurşunlu yürek
Otuzuç kan pınarı
Akmaz,
Göl olmuş bu dağda...
Ahmed Arif
Ölüm buyruğunu uyguladılar,
Mavi dağ dumanını
ve uyur uyanık seher yelini
Kanlara buladılar.
Sonra oracıkta tüfek çattılar
Koynumuzu usul usul yoklayıp
Aradılar.
Didik didik ettiler
Kirmanşah dokuması al kuşağımı
Tespihimi, tabakamı alıp gittiler
Hepsi de armağandı Acemelinden...
İnsanların yaralarını deşmek, acılarını yüzlerine bir tokat gibi çalmak utandırıyor beni...
"Büyük çaplı bir katliam tezgahlanmıştı. Halk isyan etmeye mecbur bırakılacak, sonra da kırılacaktı. Milan, Zilan'dan sonra Kürtler'in ikinci büyük aşiretiydi. Düşünülen Zilan deresi gibi bir katliamdı..."
bir anne, bir yürek, bir kadın
"Ağladım, hem de çoook ağladım. Oğlum yeni doğmuş gibi değil, yeni ölmüş gibi ağladım...
"O olaylar yaşanmasaydı güzel bir yaşamım olacaktı. Orada, o tetiğe basan bizler değildik. Biz de halk çocuğuyuz. Beden bizlerin olabilir, ancak ruh bizim değildi. Kaçtım yıllarca insanlığımdan kaçtım. O gün bu gündür, oyuncak bir silah bile görsem tiksinirim, midem bulanır, insanlığımdan utanırım."
fıkara gözün kör olsun
Köylülerin yanında ekmek ve şeker vardı. Pınardan aldıkları suya şeker karıştırıp şerbet yaptılar. Ekmeklerini şerbete banıp yediler.
Yaralı yüreklerimizin ozanı Ahmed Arif
"Gayrı eşkiyaya çıkar adımız/ Kaçakçıya.../ Soyguncuya.../ Hayına...
"Köylüler gözaltına alındıktan sonra bize epey iş çıktı. Gündüz koşuşturması yetmiyormuş gibi, geceleri de süvari birliğinden aldığımız at eyerleriyle, gözaltı yeri olarak kullanılan ahırlara gidiyor, eyerleri sırtlarına vurduğumuz köylülerin ağızlarına da gem takıyor, biniyorduk."
Bir yanda insanlar, öte yanda da hayvanlar ölüyor. Köylülere yağdırdığımız kurşunlar koyunların da canını alıyor. Sanki kıyamet kopuyor.