Her fenomenin, blogger'ın ve ünlünün kalemi eline alıp yazıp "A ben kitap yazdım." Dediği gibi bir kitap daha. Fakat onlardan biraz daha bağımsız. Eleştiri yaptığım için bana gıcık olabilirler belki ama bir kitap yazılıyorsa yazar eleştiriye de açık olmalı. Kitapta bir adamın geçirdiği kaza sonrası süreci anlatan konudan konuya atlayan bir anlatım söz konusu. Bu anlatım insanı biraz geriyor biraz da sürüklüyor. Akıcı bir şekilde okurken bir anda başka bir olay içine düşmüş buluyorsunuz kendinizi. Kitabın sonuna geldiğiniz zaman isminin neden "67" olduğunu da anlayabilirsiniz. @oguzhanugur_ güzel bir kitap yazmış. Fakat çok fazla noktalama imla yanlışlığı vardı. Çok aşırı beğendim diyemeyeceğim ama kötü de değildi. Kitaba puanım 10/4
Sanıyorum kitabı okumam 30 dakika kadar sürdü... 27. sayfadan sonrasını okumaya dayanamadım ve 112. sayfa yani 67. dakikaya geldim.. Çok keskin geçişler yapmış Sevgili Oğuzhan Uğur.. Bir insanın bilinçaltında kabullenmediği, görmediği gerçekler ile yüzleşmesi adına yazılmış güzel bir kitap.. Ama yazan Oğuzhan Uğur olunca beklenti farklı oluyor belki bu kitabı farklı bir yazardan okusaydım beynimden vurulmuşa dönmezdim.. Yine de kalemine sağlık Oğuzhan Uğur.....
Beklentilerin çok çok altında. Oğuzhan Uğur tespitlerini, konuşmasını, olayları ele alış biçimini ve yazım dilini sevmeme rağmen hayal kırıklığına uğrattı.
17 yaşındaki oğlum için aldığım kitabı ondan sonra bende okudum. Son sayfalara kadar hayaller, rüyalar, karabasanlar ve sonrasında hepsinin birbirine bağlanması. Çok mu iyi değil, çok mu kötü o da değil.
Kitap için yorumum eh işte...
Sosyal medyadan takip ettiğim, konuşurken kendini bir şekilde dinleten yazar kitap konusunda bu kadar usta değil maalesef. Bir insanın son 24 saatini anlatan eser kopukluklar sebebiyle sürükleyici değil. Yine de yazarın ilk eserlerinden olduğu için hoş görülebilir.
