Kafka'nın “Bir Açlık Sanatçısı” adlı hikayesi, yazarın ölmeden önce yayınlanan son eseri olarak bilinmektedir. Yazar bu kitaptaki hikayelerde genel olarak sanatçıların yaşamını ironik olarak kaleme almıştır. Kitap 4 hikayeden oluşmaktadır.
İlk hikaye olan “İlk Acı”, bir trapez sanatçısının ruh durumunu ele almaktadır. Trapezin üzerindeki ruh hali, menajerinin sırf gösteriye önem vermesi ve trapezcinin ruh durumunu önemsememesi... İkinci hikaye olan “Küçük Bir Kadın”, bir adamın küçük bir kadının ruh durumunu, onunla olan ilişkisini anlattığı, aslında bir nevi ruhsal çözümlemelerin yer aldığı ilginç bir hikaye. Üçüncü hikaye ise kitaba da adını veren “Açlık Sanatçısı”. Bu hikayesinde, bir kafeste günlerce aç kalarak şehrin göbeğinde gösteri yapan bir adamın öyküsünü anlatmaktadır. Hayatını yalnızca bu yolla sürdüren bir sanatçının kafesin içinde günlerini geçirmesi ve seyircilerin gün geçtikçe ona olan ilgisinin azalması... Yine burada da menajerin sadece kendini düşündüğü bir durumu görüyoruz. Açlık sanatçısının günden güne bedenen ve ruhen çöküşü anlatılmış. Bu hikayesinde de yine bolca ironiye yer vermiş yazar. Gittikçe azalan seyirci, sanata ilginin azalmaya başlaması ve sanatçının yok oluşuna değinmiş. Dördüncü ve son hikaye olan “ JOSEPHINE, Şarkıcı ya da Fare İnsanlar” da ise Josephine adlı ıslık çalarak şarkı söyleyen bir kadın anlatılarak aslında toplumun içinde var olan ama unutulmuş biri anlatılmaktadır. Toplumda eleştirilmektedir bir taraftan.
İyi okumalar.
