Öncelikle şunu söylemek istiyorum. Akıcılık ve dil olarak bir beklentiye girmeyin. Çünkü kitaptaki derlemeler akıl hastalarının notları ve şiirlerinden oluşmuş . Bu yüzden genel olarak hepsi aşırı devrik cümlelerden oluşuyor. Mesela
" Ben çok konuştum da şaşırım hataki yaparım o yüzden bana çok cevap vermeyin bilir bilmez konuşurum çok daha sonra çok uykum kaçar üzülürüm"
Hayır ben hiçbir harfi yanlış yazmadım . Cümle aynen böyle :) bu yüzden okurken biraz zorlandım yani gıcık oldum hatalara :)
Ama şiirler, ve çizdikleri resimler çok güzeldi.
Sadece çok aşk .... Bu beni biraz aaaa yeter abartmayın dedirtti. Delirenlerin çoğu aşk yüzünden. Bir üstad demişti ya adı aklıma gelmiyor şuan, " DÜNYAYI AÇLIK VE AŞK BİTİRECEK" çok doğru demiş. Ölümler, derbeder sözler, kendilerine zarar vermeler ve daha bir çok şey aşk için değer mi ? Asla. Çünkü aşk mutluluk, sevgi, sürpriz, güzel kokular, tenlerin bütünlüğü, danslar, oyunlar ve daha güzel bir sürü duyguyla oluşan mükemmel bir heyecandır. Bunu bu şekilde köreltmek, bu şekilde acı çekmek bana acı veriyor. Aşk yaşandığı sürece en iyisi olmalı. Bittiğinde ise normal karşılanmalı. Gündüz gece, artı eksi, sıcak soğuk gibi. Başlamak ve bitmek. Aynı şeyler. Bunu öğrenmeliyiz.
Kitaptaki kişilerin zihinleri beni bir hayli yordu. Umarım kimse aşk yüzünden acı çekmez diyemem, çünkü ben de dahil onu en derinler de yaşıyorum. Ama umarım kimse aşk yüzünden sağlığından ve ruhsal bozukluğundan olmaz diyebilirim. Sevgiyle kalın
