Bazen ağlayarak, bazen tebessümle bazen de kahkahalarla bitirdiğim bir kitap benim kitaplara aşık olma mı sağlayan ikinci, Ayşegül Çiçekoğlu ile tanışmamı sağlayan ilk kitap. Yıllar önce okumuştum ama tekrar okumak istedim. Ve ilk kez okuyor gibi yaşadım duyguları. Kitaba gelecek olursak yeri geldi Emir'i öldürmek istedim, yeri geldi Emir'e sevgi besledim her zaman merak etmişimdir acaba gerçekten insanlar değişebilir mi gerçekten böyle kitaplarda okuduğum gibi aşk, sevgi var mı??
Dinlediğimiz hikayelerin yerini yaşadıklarımız aldığında boş sayfalara ihtiyaç duyarız. Bir bakış, bir gülüş belki de bir damla gözyaşıyla başlayan bütün hikayeler her şeyden önce ve her zaman anlatılmak ister çünkü.
Bundan sonra kötü olan kitaplar hakkında tek bir yorumum olacak. Yoksa birileri kuduruyor:
BERBAT ÖTESİ BİR KİTAP OKUMAK BİR KENARA ELİNİZE BİLE ALMAYIN! Kağıt israfı ve değersiz. Okumayın ve okutturmayın.