Al Gözüm Seyreyle Salih
Yaşar KemalAl Gözüm Seyreyle Salih Sözleri ve Alıntıları
Al Gözüm Seyreyle Salih sözleri ve alıntılarını, Al Gözüm Seyreyle Salih kitap alıntılarını, Al Gözüm Seyreyle Salih en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Böyle yeryüzüne gökyüzüne düşman, cehennemde yaşayacaklarına, ölsünler.
Sayfa 7 - Görsel YayınlarKitabı okudu
Sonra Allah onlara en büyük cezayı verdi, sevişmeyi unutturdu onlara ... Onları sevişmesiz, sevgisiz bıraktı. Şimdi onlar da sevişenleri görünce öldürüyorlar. Öldüremiyorlarsa bile, öldürmeyi içlerinden geçiriyorlar.
Sayfa 286 - Görsel YayınlarKitabı okudu
"Allah'tan umut kesilmez."
Sayfa 43Kitabı okudu
İnsandan başka hiçbir yaratık ölümsüzlük istemez. Onlar ölümsüzlük ne, ne bilsinler? Bir insanoğlu can atar ölmemeğe.
Sayfa 340 - Görsel YayınlarKitabı okudu
Demek ölüm korkusunun da bir günü, bir zamanı vardı. İnsan her zaman ölümden de öylesine dehşet duymuyordu.
Sayfa 89 - Görsel YayınlarKitabı okudu
"Hep kendisi haklıydı. Ne yapsa ne etse hep kendisi doğruydu."
Sayfa 5Kitabı okudu
En büyük alçaklık da sömürülmeye karşı koymamaktır.
Sayfa 185 - Görsel Yayınları
İnsan olmak ne zor imiş.
Sayfa 184 - Görsel Yayınları
Yiğidin anası çabuk ağlar.
Sayfa 123 - Görsel Yayınları
Salih kendini bildi bileli seyrediyordu. Al gözüm seyreyle dünyayı demiş, yola çıkmıştı. Bu sözü de Temel Reisten duymuştu. Temel Reis ona bakmış bakmış, yeni ahbap olduğu sıralar, belki ağları ördüğü günden bir ay sonra, o günlerde olacak, ilk olaraktan o okşamayı çok seven elini uzatmış, ellerinin parmakları ne kadar da uzun, kamış gibi, Salihin saçlarını okşamış:
"Senin adın, Al Gözüm Seyreyle Salih olsun," demişti. "Sen hep seyreyliyorsun dünyayı."
Salih, gözleri kocaman kocaman açılmış, ta kendini bildiğinden bu yana dünyada ne görmüşse şaşırmış, onun karşısında, yanında, uzağında durmuş, içine girercene, canını verircene, canını koymuş, bütün gücünü, insanlığını gözlerine toplamış, baktığı şeyle, ağaçsa ağaçla bütünleşmiş, bir olmuş, kuşsa kuş, bulutsa bulut, balıksa balık, çiçekse çiçek, karıncaysa karınca olmuş, insansa, sevdiği insansa insan...
Sayfa 23 - Görsel Yayınları
Yusufu hapseylemediler. Herkes biliyordu ki, bütün kasaba deseydi ki, Selimi Yusuf kaldırımdan giderken mahsus, kasten öldürdü, bütün kasaba böyle tanıklık etseydi, kimse Yusufu bir gün bile hapsedemezdi. Yusuflar için bu ülkede yasalar sökmezdi. Onlar için yasalar yoktu, daha çıkarılmamıştı.
Sayfa 277 - Görsel Yayınları
En büyük insanlık sömürüye başkaldırmaktır...
Sayfa 185 - Görsel Yayınları
İçimdeki aşk da öldü, insanlık da... Ben de kederimden deliriyorum. İçim sıkılıyor içim.
Sayfa 283Kitabı okudu
Umutsuzluğu kendine umut yaptı.
Sayfa 307Kitabı okudu