Altay Türklerinde Ölüm
Jean Paul RouxAltay Türklerinde Ölüm Sözleri ve Alıntıları
Altay Türklerinde Ölüm sözleri ve alıntılarını, Altay Türklerinde Ölüm kitap alıntılarını, Altay Türklerinde Ölüm en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çin Yıllıkları’na göre, eski Türklerde, ceset yedi gün süreyle yerinde kalmakta ve ancak bu süreden sonra cenaze töreninin tarihi saptanmaktadır.
Sayfa 239
"Bir cenaze törenine giden herkes, dönüşlerinde, ateşten korkan ölünün onları takip etmemesi için yakılan bir ateşin üzerinden atlamaktaydılar.”
Sayfa 156
Ruhun peşinde olan cinlerin yatıştrılması için insanların kurban edilmesi, Hiong-nular (Hunlar) zamanından beri varolan eski bir temadır.
Sayfa 96
Bu gün hala, Orta Asya'da, kötü ruhlar olmasa insanın ölmeyeceğini savunan çok sayıda inanç bulunmaktadır.
Sayfa 54
Volga'nın Slav-öncesi Bulgarlarında, ”içlerinden birinin evine yıldırım düştüğünde, buranın Tanrı’nın lanetine uğradığı söylenirdi ve buraya yaklaşmaktan sakınırlardı.”
Sayfa 78
"Hükümdar öldüğü zaman, büyük bir servetle birkaç adam tarafından belirli bir yere kadar götürülür. Buraya ceset yerleştirilir ve mümkün olduğu kadar hızlı bir şekilde adamlar buradan kaçmaktadırlar; sanki şeytan peşlerindeymiş gibi. Cesedin gömüleceği yere kadar bu şekilde devam edilmektedir; yerin ve dolayısıyla servetin bulunamaması için bu şekilde hareket edilmektedir."
Sayfa 255
Hiçbir ölüm kesin değildir. İnsan ya da toplum için olsun yeniden dirilebilmek hep mümkündür.
Sayfa 84Kitabı okudu
Eskiden Yakutlar ölülerini yakarlar ya da bir ağacın üzerine koyarlar ya da onları öldükleri kulübede bırakırlardı.
"Ölüm şiddetli bir travmaya yol açmaktadır; önce bir korku uyandırmakta, hayatta kalanların kuşkusuna neden olmaktadır. Dolayısıyla olayın gerçekleştiği toplumun ilk tepkisinin tamamen pasif, muhafazakâr, yani kaçış niteliğinde olmuş olsa gerekir: duruma karşı gelmek bir reddediş hareketidir."
Sayfa 239Kitabı okudu
Ölüm !
"Uyku sırasında nefes alıp verme yavaşlar ve bu biyolojik olay, dünyada amaçsız bir şekilde dolaşan ruhun bedenden ayrıldığı şeklinde yorumlanır; bu görüş, aslında ruhun amaçsızca dolaştığı sırada gördüklerinden başka bir şey olmayan rüyaların oluşumuyla doğrulanmaktadır. Genellikle, uykudan uyanırken ruh bedene geri döner. Fakat temelli olarak da gidebilir, işte bu, ölümdür."
.... hasta, gelecekteki ölüdür.....
Şamanist bir toplumda, hasta, gelecekteki ölüdür; işte bu nedenle de, hastalık ve ölüm karşısında insanoğlunun tavrı hemen hemen aynıdır.
Sayfa 40Kitabı okudu
M. F. Köprülü, akıtılmaması gereken kanın “hanedanın bir üyesinin” kanı olduğu düşüncesinden hareket ederek, yukarıda dile getirdiğim örneklerin bazılarından söz etmiş ve Selçuklularla ilgili konuları inceledikten sonra, “saltanat süren aileye mensup prenslerin ve prenseslerin infazında kanlarının dökülmemesi gerektiğini saptamıştır.
Sayfa 121Kitabı okudu
Cengiz Han tarafından ölüme mahkum edilen Camuha’nın bir dileği olur: Ey anda (kankardeş), beni kanımı dökmeden öldür!" ve Cengiz Han şunları söyleyerek arzusunu yerine getirir: “Seni kansız bir şekilde öldüreceğim.’
Moğolların Gizli Tarihinde ifade edildiğine göre, Buri Bökö bel kemiği kırılarak öldürülmüştür.'
Sayfa 118Kitabı okudu
Oğuzname
Türk topluluklarında oldukça yaygın olan Oğuz Kağan (Oğuz Han) destanı bize, 1300 yılma doğru. Turfan Uygurcası ile (43° kuzey-89° doğu) yazılan ve bazen Oğuzname olarak adlandırılan ve Fransız Milli Kütüphanesinde muhafaza edilen bir el yazmasında (1001 sayılı Türk eki) en eski şekliyle ulaşmaktadır. Daha sonraları yeniden ele alınmış ve aynı zamanda, İslamiyet’in etkisiyle özgün şekli değişmiştir. Örneğin, Ebul Gazi Bahadır Han’ın hikâyelerinde bundan alıntılar bulun maktadır.
Sayfa 18Kitabı okudu
"Ruhun başta ve beyinde bulunduğuna inanmaktaydı."