Gothic edebiyatın ve bilim kurgu’nun babası olan Poe’nun dili her zaman benim için hem zihin açıcı hem de bulanıklaştırıcı olmuştur. En basit öykülerinde bile gerçekten odaklanmak, tam odaklanmak zorunda olduğum tek yazar diyebilirim. Dili basit değil. Anlaşılır olmasına rağmen, zihni yorarak ama keyif vererek ilerleyen bir tarzı var.
Altın böcek, tahminimin ötesinde bir define avı’nı konu alan, ilginç, yer yer heyecanlı ve oldukça gizemli ve merak uyandırıcı. Merakınız diri kaldığı için kitabı hızlıca bitirebiliyorsunuz.
Ana karakter olan Legrand’ın zekası ve araştırmacı kişiliği çok heyecan verici ve çok zekice yazılmış bir kurgunun ürünü. Kitapta benim hoşlanmadığım tek nokta, Legrand’ın yardımcısı -ya da uşağı mı demeliyim bilemiyorum- olan Jüpiter adlı siyahinin konuşma tarzı ve davranışları idi. Tabii, öykünün çok evvel yazıldığını bildiğimden çok dert etmiyorum ancak yakın zamanlarda yazılmış olsaydı, okumayı bırakabilirdim.
Kısa, hızlıca okunabilecek güzel, keyif veren akıcı bir öykü. Kesinlikle tavsiye ederim.
