Öncelikle kitabın içeriğinden bahsetmek istiyorum: 1996 yılında kaleme alınan kitap otobiyografi türüne bir örnektir. Kitap pek çok dile çevrilmiş ve birçok ödül almış.
Frank, Büyük Ekonomik Buhran döneminde göçmen bir ailenin çocuğu olarak New York’ta dünyaya gelir. Ancak bir süre sonra geçim sıkıntısı yaşayan aile, ana vatanları olan İrlanda’ya geri döner. Fakat burada da işleri umdukları gibi gitmez.. Babası sorumsuzdur ve bunun bedelini ne yazık ki çocuklar ödemektedir.
#kitapyorumu
Kitabı okurken babasına o kadar kızdım ki anlatamam. Yargılamak ya da eleştirmek istemiyorum fakat evde çocukları açken gelen işsizlik parası ile bara giden bir baba… Ya birçok işte dikiş tutturamasa da aldığı haftalık ile hemen soluğu barda alan bir baba… Evde yemeye ekmekleri yokken sigara içecek paraları olan bir anne ve baba. Peki burada bu çocukların suçu neydi? O ailede dünyaya gelmek.. Kaybettikleri kardeşlerini unutamayan çocuklar, neredeyse her yıl yeni bir kardeşe sahip oluyorlardı. Haa bir de Agnes Teyze’yi unutmamak lazım. Babaları İngiltere’ye gitmişken anneleri hasta olur ve onları Agnes teyzeleri bakmak zorunda kalır. Teyze demek yakışmıyor aslında, sürekli çocukları döven itip kakan bir kadın. Çocuklar korkularından ona bir şey diyemiyor ondan hiçbir şey isteyemiyor.
Bu kitapta nelere denk geleceğiz derseniz; ırkçılığa, din konusunda çekişmelere, sınıf farklılıklarına, kardeşlerini kaybeden çocukların acılarına denk geleceksiniz. En kötüsü de ne biliyor musunuz? Bu yaşananların hepsinin gerçek olması…
