Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Ankara, Mon Amour!
En Yeni Ankara, Mon Amour! Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Ankara, Mon Amour! sözleri ve alıntılarını, en yeni Ankara, Mon Amour! kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ankara bana soğuk ve resmî bir şehir olarak gelirdi hep.Yazar bu kitapla Ankara’nın caddelerini parklarını o kadar samimi anlatmış ki önyargılarımı kırdı.Ankaralıların kitabı daha çok seveceği şüphesiz.1969 yılında 6 yaşında bir çocuğun ağzıyla başlayan romanda yazar kısacık tadı damağımızda kalan çok güzel bir hikaye anlatmış.Çok dolu dolu bir roman kesinlikle tavsiye ediyorum.
Eski bir türk filmi tadında, gününüzü doldurabileceğiniz bir kitaptır. Roman Ankara’da geçmektedir. Ankara’da okuduğum ve orayı sevdiğim içinde kitabın bu özelliği beni çeken sebeplerden de biri olmuştu. Ancak okuduğumda Ankara’nın o kadar da önemli bir yer tutmaması beni hayal kırıklığına uğrattı. İçeriğe gelecek olursam Suna karakteri favorim oldu. Suna’nın kabına sığmayan halleri ve dinmeyen heyecanı ara ara gülümsememe sebep oldu. Özellikle çocukluğunun mahalle kültürü içinde yoğrularak verilmesi beni en çok etkileyen kısım oldu. Yazarın arada verdiği durum tespitleri ise yüreği ısıtacak cinstendi.
“Her gün uyandığımda yaşadığımı, sadece yaşadığımı, varlığımdan başka hiçbir şeyi hissetmediğim o ne mutlu ne de mutsuz anın hemen arkasındakin başlardı hayat. Eğer hayatım o gün gözüme yirmi yıl ağır ‘canım sıkılıyor’ cezasına çarptırılmış bir mahkûmun hayatı gibi görünmüyorsa , gözlerimi açıp evdeki sesleri dinlerdim.” gibi... Ancak sonra bir şeyler oldu. Dağıldı her şey. Olaylar arasında bağlantı kurmaya, yaşanılan sıkıntıları anlamlandırmaya çalıştım bir süre. Kimi taşlar yerine otursa da kimi havada kaldı zannımca. Gülay neden intihar etti mesela? Sebebini satırlar arasında görmek isterdim. Emel ile Suna’nın gençliğine dair daha fazla detay okumak isterdim. Ömer Ankara’ya geldikten sonra Emel ile olan konuşmasına şahit olmak isterdim. Ama olmadı. Belki de sebebi belli bir baş karakter olmayışıydı. Yazar, her karaktere yüzeysel bir şekilde dokunup hızlıca gelip geçti. Araya hiç bilmediğin yeni karakterler ilave ederek... Aynı zamanda damaklarda da hoş ama biraz eksik bir tat bırakarak...
“Ankara, Mon Amour” hayatının bir bölümünü Ankara’da geçirenlere oldukça tanıdık gelen kokularla onları kendine bağlayacak; akıcı hikayesi, zekice kurgulanmış olay örgüsü ile kendini bir solukta okutacak bir kitap. Edebi bir eser olarak değerlendirilemeyecek kadar sade ve basit cümlelerden oluşması, ara ara anlatım bozukluklarının göze çarpması gözardı edilemeyecek kadar önemli olsa da damağımda hoş bir tat bıraktığını söyleyebilirim.
Eğer ki Ankara'da yaşıyorsanız,sizi eskilere götürüyor. Ankara'ya hiç gitmediyseniz de, şehrin nasıl bir yer olduğunu öğreniyorsunuz. Aslında kendi mahallenizi, teyzenizi, aynı kitapta da denildiği gibi çocukluğunuzu buluyorsunuz.
Beni bu kitabı okumaya iten iki öğeden bahsetmek istiyorum. Ilki şükran yiğit'in bir akdeniz kedisinin hatıraları kitabında tanıdığım kalemiydi. Kitap hala favori listemin en tepelerinde. Döne döne okurum. İkincisiyse içinde olsamda adı geçtiğinde kalbimin hızla çarpmaya başladıgı Ankara. Bu iki öğe birleşince okumakta ayrı bir zevk verdi. Okumaya başladığım anda "kadının adı yok"umsu bir keyif almaya başladım. Mahalle kültürü- çocuk etrafında gelişen edebiyatı çok seviyorum. Güzel bir tercih oldu. Edebi yönü kuvvetli olmakla birlikte ufak tefek problemlerde vardı. Mesela ilk bölümü çok sevdim. Lakin bölümler arası geçişlerde tam odaklanamadım. Bir de mantıgini bir yana bırakıp tamamen kalp endeksli hareket eden, ölümü özleyen ve çağıran erkek tiplemelerinden pek hoşlanmıyorum. Kitabın baş karakteri ankara zannetmiştim, değilmiş. Aslında bir baş karakterin olduğunu söylemekte güç. Sonundan pek hoşlanmadım. Bir cok sey havada kaldı. Çok kopukluk var. Olay örgüsü ise orta düzeydeydi. Yine de dilinden ve anlatımından memnun kaldım.