Antigone'nin 1970'de Atina'da yayınlanan çevirisi hakkında Yunan düşünür ve şairi Zoi Karelli'nin yazısı kısaltılarak aşağıya alınmıştır: Türk "Antigone"de en değerli bulduğum şey, Bay Demirel'in sırf kendine özgü katkısıdır. Eski Yunan tiyatrosu söz konusu olunca, böyle bir katkı yapmak son derece güçtür. Aynı zamanda böyle bir şeye girişmek tehlikelidir. Çünkü mükemmel olan (klâsik) eser, böyle bir işe girişmeye cesaret edeni öylesine etkisi altında bırakacaktır ki, ona kendi sözünü söylemeye fırsat bırakmayacaktır. Kemal Demirel "Antigone"sinde kendi sözünü de söylemesini başardı. Söz gelişi, sunucunun yeri özel bir ağırlık taşıyor, yargıçlar varlık hakkı kazanıyor, 3. Koro parçasını özellikle sevdim. Burada ilâve etmem gerekir ki, Kemal Demirel kahramanlığa katkısız inanıyor, kahramanlığın gücüne ve etkisine inanıyor. Kahramanca çaba ve tutumu tuz buz eden veya en azından değiştiren çağımızın anlayışına rağmen, kahraman kişiye inanıyor. Zaten çağımız böyle olduğundan, trajik olan, yeni bir anlam, güç ve önem kazanıyor

Yazar:

Kemal Demirel

Tahmini Okuma Süresi: 2 sa. 13 dk.Sayfa Sayısı: 78Basım Tarihi: 1973Yayınevi: Tekin Yayınevi

ISBN: 3002860100629Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Senaryo-Oyun,

Tiyatro

#598 Senaryo-Oyun türünde #649 Tiyatro türünde

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

806gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 61.3

Erkek% 38.7

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Kemal DemirelYazar · 21 kitap

Kemal Demirel, 1926'da İstanbul'da doğdu. Taksim Lisesi'ni bitirdi. İ. Ü. Fen Fakültesi'nde dört sömestre matematik-astronomi okudu. Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nde dört yıl Prof. Dr. Takiyettin Mengüşoğlu'nun ders ve seminerlerine katıldı. 1966'da Yankı Yayınevi'ni kurdu. Eserleri: Antigone, (oyun) 1970'te Yunanca'ya çevrildi, Devlet Tiyatrosu'nda oynandı. Büyük Yargıç (oyun), İsa'nın yaşamını yansıtan bu eser 1980'de Peder Renata tarafından İtalyan Kültür Merkezi'nde sahnelendi. 1992'de Sylvia Meyer çevirisiyle Amerika'da yayınlandı. Farenin Ölümü (Amipler oyun) 1972, Simavna Kadısı Şeyh Bedreddin (oyun) 1997. Denemeler: İnsanlar Üzerine (1968), İnsan ve Dünyası (1980), Tanrı'nın Onuru İnsan (1997). Roman ve öyküler: Özel Cezaevi (1995), Evimizin İnsanları (1988), Gençlik Yılları (1994. Basılı Senaryoları: Anafartaların Kış Günü (1992), Süleyman Çelebi (Mevlidin Doğuşu) (1966), Piano Piano Bacaksız (1994), Itri'nin Hayatı (1994).