Arap Milliyetçiliği ve Türkler
İlhan ArselSözler ve Alıntılar
GEÇMİŞ tarihleri boyunca Araplar, kendi kendileriyle daima husumet halinde bulunan bir ulus olmuşlardır. Yaratılış itibariyle bencil ve bireyci oldukları için sürekli çekişmeler, boğuşmalar ve düşmanlıklar içerisinde yaşamışlardır. Fakat bütün bu düşmanlıklar içerisinde birleşir oldukları bazı hususlar vardır ki, bunlar arasında "İslam dininin Araplar için indirilmiş olduğu" inancı, "Arapçanın Tanrı dili oluşu" gibi öğeler yanında, Türk aleyhtarlığı öğesi yer alınıştır. 20. yüzyılın başlarında bu düşmanlık oldukça güçlenmiş ve geliştirilmiştir. 1905 yılında Güneydoğu Anadolu ve Halep- Bağdat bölgelerinde yaşamış olan bir yabancı yazar(*), Arapları birleştiren şeyin Türk'e karşı nefret olduğunu ve sırf bu nefret nedeniyle İslam birliği düşüncesinden uzak kalmak istediklerini ve sırf Türklerle aynı birlik içerisinde olmamak isteği nedeniyle "Panislamism" eğilimlerine karşı olduklarını ve hele başlarında Türkten bir halife görmekten tiksindiklerini anlatır.
(*)Memaiıs ı/J'King Abdullah oj Tnmsjordan,Philip D. Gravers, London,1950,s.59
Sayfa 181
"... kaza ve kader, talih ve tesadüf deyimleri Arapçadır; Türkleri ilgilendirmez."
Atatürk
(...)şeriatçıya karşı hiçbir zaman şeriat mantığı ve verileriyle savaşmamak gerekir. Ona karşı kullanılması gereken tek silah akıl silahıdır; akılcılıktır.
Sayfa 107Kitabı okudu
"Size ilişmedikçe siz de Türklere ilişmeyiniz; çünkü severlerse sizi yerler, sevmezlerse gebertirler."
Sayfa 82 - Buhârî, Manakib; al-Suyutî, al-Lû âli al-Meşnıia. c.l, s.440; Abû Davud'un ve İbn-i Hacar'ın yapıtlarında da bulunur.Kitabı okudu
Bilindiği gibi Haçlı Seferleri'ni durduran ve İslamı Haçlılar elinde yok olmaktan kurtaran Türklerdir.
Ne var ki, Haçlı ordularına karşı savaşan ve Arabi koruyan Türk,
bu hizmetlerinin karşılığını Arap ihanetine uğramakla ödemiştir;
daha o zamanlar Arap, Haçlı ordularına yardımcı ve destek olmak suretiyle Türkü arkadan vurmanın yollarını bulmuştur.
Sayfa 278 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu