Aristo'nun Mantık ve İlim Anlayışı
Hamdi Ragıp AtademirAristo'nun Mantık ve İlim Anlayışı Gönderileri
Aristo'nun Mantık ve İlim Anlayışı kitaplarını, Aristo'nun Mantık ve İlim Anlayışı sözleri ve alıntılarını, Aristo'nun Mantık ve İlim Anlayışı yazarlarını, Aristo'nun Mantık ve İlim Anlayışı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşünülebilir olan düşünülebilen ise daima duyulabilenden üstündür.
Sayfa 136
Aristo, ana fikir olarak iki önermeden, önce olana sahip olduğumuz vakit, belli bir tarzda, daha sonra olanı da bildiğimiz düşüncesine de sahiptir. Çünkü biz onu güç halinde bilmekteyiz.
Sayfa 135
Aksiyomlar; kendiliklerinden, apaçık olmak zorundadırlar ve binnetice isbat olunamazlar. Bunlar zihne kendilerini oldukları gibi kabul ettiren ve herhangi bir şeyin ne olduğunu, o şeyin mahiyetini öğrenmezden önce bilinen, yani bir nevi a priori hakikatlerdir. Bunlar aynı zamanda varlığı ihtiva eden önermeler olup öbürleri kıyasın vasıtasız prensibi olan tezler, yani bir şeyin mânâsını koyan ve nesnenin ne olduğunu, mahiyetini ifade eden bir söz olan tariflerdir ki öze taalluk ederler; şayet varlığı da vaz ederlerse hipotez olurlar.
?
Sayfa 133
Esasen kıyasın prensibinin bütüncül olduğu, bütüncülün de orta terimin keşfedilmesine bağlı bulunduğu; konu ile yüklem arasında bir münasebetin kurulmasıyladır ki bütün tümdengelimlik istidlalin mihveri ve son tahlilde bütün ilmi imkanın şartı olduğu meydana çıkar.
Sayfa 125
“Niçin’ daima orta terimdir.
Olgu’nun, niçin’in, varlık’ın ve tabiatının araştırılması bilgimizin dört çeşidini vermektedir. Bütün bu bilgilerin elde edilmesi ancak sebeple özdeşleştirilmiş bulunan orta terimle araştırılması ve bilinmesiyle mümkündür. “Niçin’ daima orta terimdir. Bu suretle zihnin gücüyle ânî olarak, birdenbire keşfolunan ve sebeple özdeşleştirilen orta terim iki öncül arasına konuşmuş ve kurulmuş ise netice zarurî olarak elde edilecektir.
Sayfa 124
İlim -daha önce gördüğümüz veçhile- özle veya aynı şey demek olan “sebeple bilmektir.” Bütüncül ise öz’ün, zarurinin işaretidir. Bu duruma göre bütüncül ve mutlak olan bilgimiz ancak her nesne ile o nesnenin özünün aynı oluşunu, özdeşliğini haiz olacaktır.
Sayfa 121