En Eski Arızalı Kalpler kitaplarını, en eski Arızalı Kalpler sözleri ve alıntılarını, en eski Arızalı Kalpler yazarlarını, en eski Arızalı Kalpler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Akşam alacasında gökyüzünde kırılmış bir hilal görüyorum. Salıncak, sahibini düşürmüş, harlı. Sadece bir an. Başımı çevirdiğimde apartman üstümüze doğru inerken...
“Göl sakin,durgun. Kimsenin katili olamazmış gibi. Kendisine bile zor dayanırmış gibi. Sadece üstüne düşen görüntüleri yansıtıp da derinlerini herkesten gizlermiş gibi. Sadece yok ettiğini derinlerine kabul edermiş gibi. Bir göl ile bir sevgili nasıl bu kadar benzeyebilir ki birbirine?”
“Bellek kendisini korumaya alıyor. Tıpkı kalp gibi. Hani insan bazen öyle kesif bir acı yaşar ki, artık o durumdan sağ çıkmayacağını düşünmeye başlar. Hele bir de acının sürekliliği söz konusuysa ölümlerden ölüm beğenmeye kalkar. Ama aniden, kişi farkına bile varmadan, kalp kendisini korumaya alır. Sahibine rağmen kendisini sakınır. Hatta belki de sahibinden sakınır kendisini. Bu sayede, acı gitgide azalarak daha dayanılabilir bir düzeye iner. Ya da kişi acısıyla beraber yaşamaya alışır.”