Benim anladığım kadarıyla, ve eğer hassas noktalara değiniyorsam özür dilerim, eşin ruhsal ve bedensel olarak ihmal edilmiş. Bilerek ya da bilmeden ona yıl­lar boyunca eziyet ettin. Kalbin, vücudun, onunla olmadı, başka yer­­ler­deydiler, bu da eşine yapabileceğin en korkunç şey. Karın ses­sizce eziyet çekti, sana itirafta bulunmadı, sana hayatını onunla de­ğil, onun yakınlarında yaşaman için izin verdi, böylece senin ya­kınında kalabilecek ve ailenin bütünlüğünü koruyabilecekti. Her şeye rağmen seni seviyordu, bu yüzden seni olduğun gibi kabul etti. Kolay olmadı bu, ama hayatınız aşağı yukarı her zamanki düzeninde devam ettiği sürece kötü değildi. Bu her zamanki düzen bozulduğunda her şey çöktü. Onun açısından, herkesin hayatını istediği gibi yaşadığı düzene dönülemezdi. Yanında olup ona onu sevdiğini, ona yardım edeceğini, her şeyin yoluna gireceğini, merak etmemesini söylemediğinde her şeyle tek başına baş etmesi, bu büyük krizi atlatması zor, hatta imkânsızdı.'