Romanın iskeletini oluşturan olay klasik bir baba-oğulhikayesiydi. Hayatının son dönemini doğduğu yere giderek yaşamını toparlamaya çalışan bir adamı anlatıyor.
Basit gibi görünen bir olayı bile o kadar doğal ve sohbet havasında anlatıyor ki merak duygusunu sürekli canlı tutuyor yazar.
Yazar yaşadığı ülke olan Norveç'in coğrafyasına, iklimine o kadar vurgu yapıyor ki romanı okurken adeta oraya ışınlanmış gibi hissediyorsunuz. Size orayı yaşatıyor adeta.
Roman ülkenin başkenti olan Oslo' nun bir köyünde geçiyor. Norveç'in dağları, karları, suları, ormanları, soğuğu, atları, meraları,çayırları, tomrukları, hayvanları... Her şeyi ama her şeyi çok ayrıntılı ve güzel betimliyor. Yazar yaşadığı coğrafyanın fotoğrafını çekmiş sanki.
Roman için coğrafya terapisi benzetmesi yapılabilir. İnsan okurken bambaşka bir alemde gezintiye çıkmış gibi huzurlu hissediyor kendini.
Yazar çok iyi bir anlatı ustası.
Roman ismini kahramanın gençliğinde yaptığı bir at hırsızlığından alıyor. Gençlik kaçamağı, günahı gibi bir deyim sanki.
Norveç edebiyatının çağdaş bir yazarını tanımak isteyenler için kesinlikle öneririm.
At Çalmaya Gidiyoruz