Selammm! Çok severek okuduğum bir kitabın daha yorumuyla geldimmm
O kadar güzeldi kiii bayıldım kitaba, Arya'nın nazik, utangaç, sevimli halleri beni yumuş yumuş yaptı Onun o yanlızlığı o kadar üzdü ki beni onunla beraber hissettim galiba o duyguyu O haline rağmen mutlu olmayı bir şeyler için çabalamayı asla bırakmaması beni aşırı mutlu etti okurken. En çokta kriz geçirdiği zaman yanında kimsenin olmaması ve karların içine yatması beni çok kötü yaptı okurken:( Sonra Ulaş geldi ona yardım etti, onu korudu, onunla ilgilendi, en önemlisi onu önemsedi kendisi kabul etmesede pek. Ulaş'ın nazik ve anlayışlı hali beni kendisine aşık etti biryerden sonra kendisini ve acısını bir kenara bırakıp Arya'ı düşünmeye başladı. Kendisi kabul etmedi ilk başta ama Arya'yı sevmeye başladı. Beni en çok üzen şey bunu kendisine hak görmemesi oldu Kendini suçladı, uzak durmaya çalıştı ama yapamadı bunu. Esra, Bahadır, Argun, Can Ve Deniz herkesi o kadar çok sevdim ki. Hele Esra çok tatlıydı ve Arya'ya olan desteği çok güzeldi bu hikâyede en çok üzüldüğüm şeylerden biride Can'ın can kırığı oldu:( Sevdiği kadını kaybetmesi, can kırığı adında kafe açması çok duygusaldı herbir karakterin hikayesi çok güzel ve üzücüydü ben kitabı çok sevdim, Arya ve Ulaş çok güzeller Kesinlikle okuyun hiç şüphesiz tavsiye ederim Ama o son neydi yaa hemen ikinci kitabı alıp okuyacağım
Ateş - Yanmak 
Filiz Puluç
