Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Atmacanın A’sı

Helen Macdonald

Atmacanın A’sı Gönderileri

Atmacanın A’sı kitaplarını, Atmacanın A’sı sözleri ve alıntılarını, Atmacanın A’sı yazarlarını, Atmacanın A’sı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayatın hep yeni şeylerle dolu olacağını zannettiğimiz bir dönem oluyor. Sonra bir gün öyle bir şey olmadığını anlıyorsunuz. Hayatın boşluklardan oluşan bir şey olduğunu görüyorsunuz. Yokluklardan, kayıplardan, varken yok olan şeylerden. Şeylerin bıraktığı boşluklara uzanıp anıların olduğu yerdeki o gerilimli, parlak donukluğu hissedebiliyorsunuz ama o boşlukların etrafında ve arasında büyümek zorunda olduğunuzu da anlıyorsunuz.
Hayatın hep yeni şeylerle dolu olacağını zannettiğimiz bir dönem oluyor. Sonra birgün öyle bir şey olmadıgını anlıyorsunuz. Hayatın boşluklardan oluşan bir şey olduğunu görüyorsunuz. Yokluklardan, kayıplardan, varken yok olan şeylerden, şeylerin bıraktığı boşluklara uzanıp anıların olduğu yerdeki o gerilimli, parlak donukluğu hissedebiliyorsunuz. Ama o boşlukların etrafında ve arasında büyümek zorunda olduğunuzu da anlıyorsunuz.
Reklam
304 syf.
8/10 puan verdi
·
8 günde okudu
Cidden bu tarz bir kitap hiç okumamışım. Alırken de böyle bir şey beklemiyordum. Fakat hoşuma gitti. Etkilendim. Samimi ve yoğun bir anlatım. T.S. White'ın (ilk defa duyduğum bir yazar)  biyografisini içermesinin yanı sıra otobiyografi olarak da değerlendirilebilir. Tabii kısmen. Çünkü kronolojik bir rotası yok. Nihayetinde roman. Konusu ise ölüm. Ölümle baş etmek. Ölümle karşılaşınca nasıl tepkiler verilir? Çok fazla sorgulama, içsel dalgalanmalar var. En igi çekici olan, bunu kuşlar üzerinden yapması. Yırtıcı kuşlar. Hiç ilgi duymadığım bir konu (Kuşlar nasıl eğitilir?) olmasına rağmen kuşlarla alakalı bir sürü bilgiyle karşılaşmak güzeldi. Bir kuşun gözünden dünyaya bakmaya çalışmak. Vahşiliği, doğayı hissetmek. Değişik bir deneyim. Yine de çok akıcı olduğunu söyleyemem. Buna rağmen sürekli beni çağırdı. Merak ettim. (Artık kitapları bir çırpıda okuyamıyorum. Sakince okumak keyif veriyor. Ondan da kaynaklı olabilir bu durum elbette.) Kısacası sevdim. Okumak isteyenlere keyifli okumalar.
Atmacanın A’sı
Atmacanın A’sıHelen Macdonald · Monokl · 201732 okunma
Avcı kuşların insanların geçemediği sınırları geçebilme yetenekleri Kelt efsanelerinden, Orpheus'tan çok daha eski bir şeydir; bütün Avrasya'daki kadim şaman geleneklerinde, şahinler, atmacalar ve doğanlar bu dünyayla öteki arasında gidip gelen haberciler olarak görülürdü.
Sayfa 230Kitabı okudu
Bunu açıklamak için kitaplarla makalelere başvurabilirsiniz. Freud'u, Klein'i okuyabilirsiniz. Bağlanma, kayıp ve yasla ilgili çeşit çeşit teori okuyabilirsiniz. Ama bu türden teoriler çakırın olmadığı bir dünyaya ait. Bir yardımları olmuyor. Âşık olmuş birinin beyin MR taramasını elinizde sallayarak aşkın nasıl bir şey olduğunu anlatmaya benziyorlar. Bunun için başka yerlere bakmanız gerek.
Sayfa 216Kitabı okudu
Acının arkeolojisi sistemli bir şey değildir. Daha çok, küreğin daldığı, unuttuğunuz şeyleri ortaya çıkaran toprak gibidir. Şaşırtıcı şeyler gün yüzüne çıkar: Yalnızca anılar değil, ruh hâlleri, duygular, hayata dair eski bakış açıları.
Sayfa 205Kitabı okudu
Reklam
Ne kadar hâkim bir görüşe sahip olurlarsa olsunlar, gökyüzü güvenli bir yer değildi. Başlarına gelen şey korkunçtu. Yaptıkları şey inanılmaz korkunçtu. Hiçbir savaş yalnızca havadan kazanılamazdı.
Sayfa 195Kitabı okudu
İyi bir tartışma konusu
Mabel'le aramdaki ilkel, kanlı ilişkiyle doğanın değerini belli, korunaklı bir mesafeden takdir eden modern yaklaşım arasında dağlar kadar fark var. Bazı arkadaşlarımın çakır eğitmemi ahlaki açıdan sorunlu bulduklarını biliyorum ama çakırları yalnızca ekranlarda görerek onları bu kadar çok sevemez ve anlayamazdım.
Sayfa 187Kitabı okudu
Mabel'ı gezdirdiğim günlerde yanımıza gelip bizimle konuşanların dışlanmış tipler olduğunu da fark ediyorum: çocuklar, gotik giyinen gençler, evsizler, yabancı öğrenciler, gezginler, ayyaşlar, tatilciler. "Biz de dışlanmışlardan olduk, Mabel," derken bu fikir çok da kötü gelmiyor. Ama ülkemdekilerin sessizliği beni utandırıyor. Yürümeye devam etmeye, uzaklaşmaya, yorum yapmamaya, sormamaya, tuhaf, olağandışı olan, tamamen normal olmayan hiçbir şeyle ilgilenmemeye bu kadar meraklı olmaları.
Sayfa 120Kitabı okudu
Aklım karışmıştı. Yetişkinler her konuda uzmandı. Size bilmediğiniz şeyleri anlatan kitaplar yazarlardı; bir şeylerin nasıl yapılacağını anlatırlardı. Yetişkin biri ne demeye bir şeyi nasıl yapamadığını anlatsındı ki?
Reklam
Yıkılmış hâldeyseniz, kaçarsınız. Ama her zaman bir yerden değil. Bazen de bir yere doğru.
Bir şeylerden, yaralanmaktan, ölmekten korktuğum için o şeylere kafa tutmak zorundayım.
. Sahip olduğumuz canları taşıdığımız gibi hayal ettiğimiz canları da taşıyoruz ve bazen kaybettiğimiz tüm canların hesabı soruluyor. ...
Hayatın hep yeni şeylerle dolu olacağını zannettiğimiz bir dönem oluyor. Sonra birgün öyle bir şey olmadığını anlıyorsunuz. Hayatın boşluklardan oluşan bir şey olduğunu görüyorsunuz. Yokluklardan.Kayıplardan. Varken yok olan şeylerden. Şeylerin bıraktığı boşluklara uzanıp anıların olduğu yerdeki o gerilimli, parlak donukluğu hissedebiliyorsunuz ama o boşlukların etrafında ve arasında büyümek zorunda olduğunuzu da anlıyorsunuz.
304 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
‘Acının arkeolojisi sistemli bir şey değildir. Daha çok, küreğin daldığı, unuttuğunuz şeyleri ortaya çıkaran toprak gibidir. Şaşırtıcı şeyler gün yüzüne çıkar: Yalnızca anılar değil, ruh halleri, duygular, hayata dair eski bakış açıları’ . Helen Macdonald babasını yitirince büyük bir boşlukta süzülmeye başlar. Bu ölüm çok anidir onun için, ne yapacağını bilemez, üstüne üstlük işi de yoktur artık. İçindeki yası sahiplendiği çakır kuşu ile yenmeye karar verir, bir isim de koyar bu hırçın canlıya : Mabel. Bir yandan kendi sürecini anlatırken bir yandan da yazar T.H. White’ı anlatır Macdonald. White’ın anlatılacak bir hayatı ve Gos’u vardır. Günler Mabel, White ve Gos’la geçmeye başlamıştır artık. . Atmacanın A’sı pek çok teknik bilgi (atmaca türleri, bakımı ve konuyla ilgili kitaplar) barındırmasına rağmen oldukça akıcıydı. Ve bir o kadar duygusal. Çünkü Helen Macdonald yaşadığı depresyonu, içindeki acısını öyle çıplak anlatıyor ki kayıtsız kalamıyorsunuz. Kullandığı tekniğin hareketliliği, kimi yerlerde geçmiş bir olaydan söz etmesi kimi yerlerde Mabel üzerinden duygularını yansıtması, T.H. White’ın anlatıldığı kısımlar da sevdiğim diğer özellikleriydi. . Kesinlikle tavsiye ederim. . Kıvanç Güney çevirisi, Chris Wormell kapak tasarımıyla ~
Atmacanın A’sı
Atmacanın A’sıHelen Macdonald · Monokl · 201732 okunma
68 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.