Sivil binalar roket atarlarla taranırken; yaşanılan eziyet, dökülen gözyaşı ve kandı. Yaşatılan ise katliam ve asimilasyon… Asla itiraf etmiyorlardı. Srebrenitsa’da toplu mezarlar bulunamıyordu. Ta ki, “Kün Feyekün” sırrı ile ortaya çıkan “Lavinya (Srebrenitsa) Çiçeği” topraktan müjdeleninceye kadar… Bu çiçeğe kanat çırpan yüzlerce “Mavi Kelebek” adeta: “Aradığınız tohumlar burada çiçek olup açtılar. Kazın toprağı!” diyordu.
“11.07.1995” katliamının tarihi sembolü, Srebrenitsa Çiçeği. Bu nedenle 11 yapraklı, özgür olmanın dik duruşu ile beyaz, saf ve temiz. Ortasındaki yeşil renk ile neyi mi kast ediyor, dersiniz? “Yeniden doğuş, diriliş, İSLAM”
Bosna’nın topraklarında Sarı Saltıkların, Ayvaz Dedelerin, Üryan Dedelerin kanları dururken nasıl düşerdi ata diyarı? Rabb’im, bu teslim olan yürekleri sahipsiz bırakır mıydı? Bosna ve daha nice teslim şehirler bu iman aşkıyla düşürülemezdi…
Boşa demezlerdi Bosna’da yürüken abdestsiz yürüme, yer gök aşk şehidlerinin kanı ile boyanmıştır. Dört bir taraf şehitlerin mezarı ile kaplıdır.
Selam olsun ecdadımın emaneti, Ata Diyarım Bosna’ya!
Bosna can Bosna!
Anamın yüzüğünü, babamın kızını verdiği Bosna!
Yoluna canlar feda Bosna!
Topraklarında zikirler oldukça müsterih ol,
Sende gezen aşıklar oldukça düşmezsin Bosna!..Vesselâm…
