Bahar ve Kelebekler’i okudum.
Ömer Seyfettin pek sevdiğim bir yazar değil, eserlerini genel kültür olduğu için okuyorum; ama bu kitaptaki bazı öykülerle birlikte yazara karşı tutumumda biraz yumuşama olmaya başladı. Bunda bu kitaptaki öykülerin çocukluktan aşina olduğum öyküler olmaması ve hepsinin farklı tarzlarda yazılması büyük bir etken oldu.
Kitapta ortalamanın üstünde bulduğum öyküler şunlar: İki Mebus, Erkek Mektubu, Beşeriyet ve Köpek, Sebat, Tarih Ezeli Bir Tekerrürdür, Tavuklar, Bahar ve Kelebekler. Bunlar arasında İki Mebus ve Tarih Ezeli Bir Tekerrürdür adındakiler bu kitaptaki en sevdiğim öyküler oldu.
