Kitapta ki, beni derinden sarsan bu alıntıları incelememde de paylaşmak istedim sayın değerli okuyucular.
"Affet beni arkadaş, sen benim nasıl düşmanım olabilirsin? Biz bu silahları, bu üniformaları çıkarıp atsak sen benim kardeşim olabilirdin," cümlesi gerçekten beni derinden sarsan bir cümle oldu.
“Arkadaş!” diyorum ölüye doğru, ama artık soğukkanlı söylüyorum. “Bugün sen, yarın ben. Fakat buradan kurtulursam arkadaş, ikimizinkini de mahveden şeye karşı savaşacağım. Senin hayatını, benim... benim de hayatımı mahveden şeye karşı. Sana söz veriyorum arkadaş, bu son olsun!”
Bu incelemeyi henüz kitabı bitirmeden oturup yazıyorum. Kendimi yazmak zorundaymışım gibi hissediyorum fakat ne yazsam bilemiyorum. Hissettiğim duyguları ve düşüncelerimi anlatmaya kelime bulamıyorum.
Savaşın acı gerçeklerini, gerçek yüzünü, insanların hayatını nasıl mahvettiğini, insanların birbirlerine nasıl yabancılaştığını anlatan, derinden sarsan ve akıllara kazınan bir roman...
