“Babam bir bilgisayardı,annemse bir daktilo.
Ben boş bir defterdim,şimdi bir kitap oldum.”
.
Belgelerim’de on bir öykü yer alıyor.Karakterler,olaylar öyle yormadan ilerliyor ki..Ancak bu anlatıların basitliğinden değil bilakis darbeden,özgürlük hayallerinden,uzak mesafe ilişkilerden bahsederek yapıyor bunu yazar.
.
‘Ağaçların özel hayatı’ ile tanıştığım Alejandro Zambra,
“ne yazsa okurum” diyebileceğim özgün bir kalem.Her eseri önce beni konu seçimiyle ardından karakterlerin işlenişiyle yakalıyor.Örneğin Bonzai bir saatte okunabilecek bir eser ama hala unutmuş değilim~Eğer farklılık arıyorsanız ve bunu yüksek bir edebi zevk ile beraber edinmek istiyorsanız,Şili’yi satır aralarında tanımak da güzel olur derseniz Zambra doğru bir tercih olacaktır.