Bəzən bir üzr bele istəyə bilmərsən.
Zaur da Təhminəni qoydu yarı yolda. Sonra gecə yarısı bir zəng.. Dəstəyin digər başında tozlanmış mahnı.. "Küçələrə su səpmişəm..." Zaur səsləndi "Təhminə?.. " ancaq cavab gəlmədi.. Sabah baş çəkmək ümidi ilə, dəstəyi yerinə qoydu və yatdı.. Sabah Təhminənin evində, ağlaşma və onun soyuq cəsədi ilə qarşılaşdı.. Bax belədir, bəzən bir "üzr" belə istəyənməzsən, sənin üçün ölən birindən. Həmişə inan demişdi,ama bəlkə də heç vaxt inanmamışdı Zaur ona...
Təhminə və Zaur