Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Stefan ZweigBilinmeyen Bir Kadının Mektubu Sözleri ve Alıntıları
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu sözleri ve alıntılarını, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitap alıntılarını, Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
•
''Ne yardımı dokunabilir ki sözcüklerin bana? Biliyorum ondan sonra yine yalnız olacağım.
Ve insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.''
•
Gözlerinde beni hatırladığına dair hiçbir şey görmediğim o an, senin hayatından bir hatıranın benimkine incecik bir çizgi olarak bile ulaşmadığını anladığım o an, gerçekliğin dehlizlerine düştüğüm, kaderimi sezdiğim ilk andı.
Sayfa 30 - Zeplin Kitap
"... çünkü yaş günü, insanın kendi üzerine düşündüğü bir gündür."
Sayfa 54Kitabı okudu
Beni dinleyeceğin bu çeyrek saat yüzünden yorulma, çünkü ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorulmadım...
Benim aptallık seviyesi :)
Öyle sanıyorum ki beni ölüm döşeğindeyken bile çağırsaydın, ayağa kalkacak ve sana gelecek gücü bulurdum.
Sayfa 68 - OlimposKitabı okudu
"Kimdim ki ben senin gözünde? Yüzlercesi arasında sadece birisi, sonrasız sürüp giden bir zincirde tek bir serüven halkası. "
Favori alıntım
ama ne anlamı var ki bir tabutun üstündeki çiçeklerin?
Sayfa 19 - İş Bankası Kültür Yayınları
İçim rahat ölüyorum, çünkü sen bunu uzaktayken hissetmiyorsun.Şayet ölümüm sana acı verecek olsaydı, o zaman zaten ölmezdim
Beni dinleyeceğin bu çeyrek saat yüzünden yorulma, çünkü ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorulmadım.
Ve insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.
Sayfa 20Kitabı okudu
Hiçbir şey insanı mutlu olmak kadar iyileştiremez
ve
bir başka insanı mutlu etmekten daha büyük
mutluluk yoktur.
Sayfa 354
“Bekledim, bekledim, seni kaderimi beklercesine bekledim.”
"Sana, beni asla tanımamış olan sana."
Şayet ölümüm sana acı verecek olsaydı, o zaman zaten ölemezdim.
Çünkü senden başka bir insanı sevmeyi, bu sadece düşüncelerimde de olsa, düşünemiyordum. Sevmeyi denemek bile benim gözümde bir suçtu.
Sayfa 31 - Koridor YayıneviKitabı okudu