Kardeşler, kızın kendinden emin bakışları arasında oradan ayrılırken cilveli sesine muhatap kalmanın sıkıntısı içindeydiler: "Kadın, denize benzer. Ne zaman sakin olur, ne vakit hırçınlaşır, belli olmaz. Sakin bilirsiniz, sizi zokaya düşürür. Hırçın sanırsınız, koynunuzda mışıl mışıl uyur."